A song a day, #7

Een ode aan de nummers die in mijn linkerrijtje van het Songfestival-scorebord terecht zouden komen. Soms met een bijzonder verhaal of leuke anekdote, soms gewoon een nummer dat me meteen pakt, zonder dat ik er veel woorden aan toe te voegen heb. Zo wil ik een bijdrage leveren aan het doorgeven van de inzendingen uit ESF 2020: The Eurovision Year That Never Was. Next up:

#7 | Zwitserland | Gjon’s Tears – Répondez-moi

Ieder jaar is er een aantal landen dat een nummer instuurt waarvan ze weten (of denken) dat het goed scoort, omdat het vorig jaar won (of op z’n minst top 3 werd). Kijk maar eens naar het groot aantal duo’s dat in 2015 meedeed, een jaar na de verrassende tweede plek van The Common Linnets. En wat te denken van het steeds creatievere, interactieve gebruik van LED-visuals na dit optreden waarmee Sergey Lazarev uit Rusland derde werd in 2016. Dit jaar zien we veel gevoelige ballads van net zo gevoelige jongens die, liefst in falsetto, hun emoties op tafel gooien. De beste uitvoering hiervan is naar mijn mening die van de 21-jarige Gjon Muharremaj, de uit Albanië afkomstige Zwitser. Zeldzaam fenomeen is dat de Zwitsers ervoor hebben gekozen een Franstalig nummer te sturen en wie neemt het ze kwalijk, het legde Céline Dion geen windeieren toen ze in 1988 won met een nummer dat eveneens eindigde met moi. In “Répondez-moi” stelt Gjon zware existentiële vragen, zoals

Waarom komt de dood na het leven?
(mijn antwoord: als het andersom was, waren we zombies?)
Waarom slapen we zo ver weg van onze familie, in een ander land?
(antwoord: dat heet vakantie)
Waarom zijn er regen en wolken?
(antwoord: goed voor de plantjes).

In het refrein huilt Gjon bijna dat hij antwoord wil, met naar het eind van het nummer een ware noodkreet slakend. Waarvan je misschien de eerste keer denkt ‘moet dit?’ Bij mij ging het aanvankelijk door merg en been maar hoe vaker ik het nummer hoor, hoe meer ik het waardeer en hoe mooier ik het vind. Het is authentiek (door hemzelf geschreven). Het is niet iedereens cup of tea maar zoals gezegd ben ik lichtgevoelig voor emo-ballads en deze staat daarom ook zo hoog in mijn lijst. Het had overigens ook grote kans om heel hoog te eindigen als het ESF door was gegaan. Gelukkig krijgt Gjon volgend jaar nog een kans, want de Zwitserse omroep heeft gezegd dat ze hem graag weer in willen zetten voor ESF 2021.