A song a day, #5

Een ode aan de nummers die in mijn linkerrijtje van het Songfestival-scorebord terecht zouden komen. Soms met een bijzonder verhaal of leuke anekdote, soms gewoon een nummer dat me meteen pakt, zonder dat ik er veel woorden aan toe te voegen heb. Zo wil ik een bijdrage leveren aan het doorgeven van de inzendingen uit ESF 2020: The Eurovision Year That Never Was. Next up:

#5 | Litouwen | The Roop – On fire

Hoe tof zou het geweest zijn; Litouwers die winnen in Rotterdam! Dan zingen we You never walk alone voor een heel andere reden. Maar, het moge niet zo zijn en het is maar de vraag of The Roop er in zou zijn geslaagd om hun thuisland voor het eerst de winst te bezorgen. Al vroeg in het voorronde-seizoen waren ze met het aanstekelijke “On Fire”, met name dankzij het dwaze dansje dat door iedereen op social media werd nagedaan, favoriet voor de overwinning. Echter namen in de laatste weken een paar andere acts – die later nog aan bod komen – hun wind uit de zeilen. Ironisch genoeg is dit jaar niet alleen het jaar van de ‘Sad boy ballad’, maar ook van de virals. Letterlijk maar ook figuurlijk, want aan reuring op het internet ontbrak het veel inzendingen dit jaar niet.

Dit nummer heeft een funky beat, een gigantisch hoog oorworm-gehalte, een dansje dat te silly voor woorden is maar welke je vervolgens stiekem voor de spiegel oefent en zo dus alle ingrediënten om voor een opvallende verschijning te zorgen op het podium, welke bij publiek zeker gewaardeerd zou worden. Misschien zou het geen Vilnius 2021 hebben opgeleverd, maar dikke kans dat dit Litouwen’s beste resultaat is sinds hun zesde plaats in 2006 met “We are the winners (of Eurovision)”.