Het Eurovisie Songfestival 2022: the show must go on.
Foto boven: Sam Ryder, Verenigd Koninkrijk / Foto: EBU – Corinne Cumming
Na 6 maanden van Nationale voorrondes, pre-parties, interviews, ophef, euforie en frustratie om de chaos die de Italiaanse organisatie geheel naar verwachting teweegbracht, komt deze trein eindelijk aan op zijn bestemming: Eindstation Eurovision Grand Final 2022. Wie gaat er met de winst vandoor? Is het écht Oekraïne, wat veel media al met watervaste stift hebben neergepend? Of wordt het nog ongekend spannend tijdens de puntentelling? Om je een indruk te geven van wat je te wachten staat, is hier mijn jaarlijkse overzicht!
1 | Tsjechië | We are Domi | Lights off
Het licht gaat aan met Lights off, uitgevoerd door het Noors-Tsjechische drietal We Are Domi. We worden wakker geschud met een enerverend nummer, kneiterveel epilepsie-opwekkend licht, onbegrijpelijke Romeinse beelden op het LED-scherm die werkelijk niks met het nummer te maken hebben en een jongen die zijn gitaar met een strijkstok bewerkt. Zangeres Dominika rent in een comfortabel ogende onesie en natte haren rond en zet de toon voor een sterk en gevarieerd begin van deze finale.
Verwachte placering: 11-15
2 | Roemenië | WRS | Llámame
WRS (spreek uit als OERS, de W is even een OE) is van origine een danser en dat kan je horen. Met zijn strakke glanzende brwk en zijn dansers brengt hij ons het leukste waardeloze liedje van vanavond. Llámame is Spaans voor ‘bel me’, en er is niets Rwmeens hieraan maar dat maakt niet veel uit omdat het precies past bij dit gwdkope deuntje, net als Friet van Piet aan de Costa Brava. Vettige snack, niet gezond maar oh zo lekker. Maandag op kantoor begrwten we elkaar voortaan met Hola mi bé bé bé.
Verwachte placering: 20-25
3 | Portugal | MARO | Saudade saudade
Voor de Portugese uitdrukking Saudade bestaat geen letterlijke vertaling. Het betekent een gevoel van verlangen naar vroegere tijden. Net zoals bij ons voor het woord gezellig geen vertaling is maar het een gevoel van heimwee naar een kringverjaardag met hamkaas chips betekent. Over kringverjaardag gesproken… De therapiesessie die we hier zien lijkt niet bepaald gezellig. Samen met vijf vriendinnen staat zangeres MARO in een cirkel elkaar lieflijk toe te zingen en applaudiseren en ondertussen de zaal en de kijker langzaam in een coma te sussen. Het klinkt allemaal heel zen en zo maar de enige saudade die ik heb is het verlangen naar een sterke bak koffie om me wakker te houden.
Verwachte placering: 16-20
4 | Finland | The Rasmus | Jezebel
In the shadows, de laatste (en enige) hit van The Rasmus, stamt uit 2003. Wie – net als ik – dat lied leuk vond is blij dat in de afgelopen 19 jaar geen muzikale ontwikkeling heeft plaatsgevonden in de band. Jezebel klinkt precies hetzelfde, minus de stem van zanger Lauri want in de loop der jaren heeft al dat gekreun in de microfoon er bij hem wel in gehakt. Het is geschreven in een tijd waarin de gassen uit zijn bussen haarlak zo ver naar het hoofd waren gestegen dat er hele rare songteksten ontstonden, zoals “een haai op naaldhakken” en “een roofdier op wielen”. Willekeurige schrijfsels welke die van mij doen verbleken. Kleine tip voor wie het optreden van de halve finale niet zag en dus niet weet wat ze visueel te wachten staat: als de film It je nog nachtmerries geeft adviseer ik de traumatiserende eerste 10 seconden weg te kijken.
Verwachte placering: 16-20
5 | Zwitserland | Marius Bear | Boys do cry
Leuk feitje: Marius Bear was ooit roltrap-mechanicus! Hij weet dus precies hoe het voelt om snel vooruit te willen maar slechts op slakkentempo te bewegen. Met Boys do cry trapt hij na Finland hard op de rem. Een ballad dat 3 minuten duurt en 20 minuten aanvoelt. Het gaat over vrij unieke, tragische gebeurtenissen: Harten die breken. Bergen die afbrokkelen. Rivieren die opdrogen. Vliegtuigen die neerstorten. En: Jongens die huilen. Dat gebeurt blijkbaar ook maar sporadisch maar als je een gemiddelde voetbalwedstrijd bekijkt zie je dat daar niks van klopt (en dan noemt men Eurovisie-fans hysterisch? Ik lach).
Maar wat Marius ons dus wil doen denken is dat het vreselijk is als jongens huilen, want je ziet ook niet graag vliegtuigen neerstorten en bergen afbrokkelen. Je reinste aansporen tot het gooien met terrasstoelen en plassen in de Trevi fontein is dit. Maar misschien moeten we de tekst niet te zwaar opvatten en gewoon lekker opgaan in de muziek. Genieten van de fijne karakteristieke croonerstem van meneer Bear. En aftellen naar de feestdagen. Hoor ik daar kerstbellen in de verte?
Verwachte placering: 11-15
6 | Frankrijk | Alvan & Ahez | Fulenn
Zet je schrap voor dit verbluffende feit: dit is het eerste jaar dat er geen Franstalig nummer meedoet. En ja, Frankrijk doet wél mee! Met een nummer dat in het Bretons wordt gezongen, een Keltische taal die in de verste verte niet op Frans lijkt. Matthijs van Nieuwkerk draait Aznavour eigenhandig om in z’n graf. Hoe omschrijf ik Fulenn het beste? Laat ik het zo zeggen: we gaan deze niet terug zien bij Matthijs en Rob Links Rechts in Chansons. Daar is het sowieso een tikkie te heftig voor. Alvan, een elektropop-muzikant die geen woord Bretons spreekt en dit dus net zo fonetisch mee probeert te zingen als dat wij vorig jaar bij Voilà deden, is het muzikale brein achter deze samenwerking met Ahez, een damestrio dat traditionele liedjes in het Bretons zingt. Het resultaat is Fulenn, Bretons voor ‘vonk’, een manisch nummer met gilletjes en kreetjes en een dikke vette beat. Totale opzwepende chaos met geluiden die je voortbrengt terwijl je over hete kolen rent terwijl om je heen je vrienden je aanmoedigen. Het is een beetje heftig en ik ben benieuwd wat het publiek hiervan gaat vinden maar ik weet één ding en dat is dat Alvan officieel de Hottest Guy in Eurovision is. Als het niet aan de Fulenn ligt dat het hier warm is dan is hij zeker de oorzaak.
Verwachte placering: 16-20
7 | Noorwegen | Subwoolfer | Give that wolf a banana
Als je al geen kortsluiting hebt gekregen van Frankrijk dan is hier nog een kans. Noorwegen neemt sinds een aantal jaar het Songfestival niet zo serieus, en met succes. Het begon in 2018 met een slecht lied waarin werd uitgelegd hoe je een goed lied schrijft. Dat won zelfs de halve finale. In 2019 brachten ze een ode aan het noorderlicht middels disco-schlager en joik, waar het publiek een Bohemian Rhapsody 2.0 in hoorde en het tot televotewinnaar uitriep. Vorig jaar was daar Tix, je weet wel, die bontjas-engel met dat Backstreet Boys nummer. Ook hup, de finale in met je bek. Dus denk je dat de Noren redenen zagen om weer eens iets serieuzers te sturen? Nee natuurlijk niet! De Noren gaan voor nog gekker dan ooit tevoren.
Subwoolfer. Twee knalgele wolven genaamd Keith en Jim. Meer dan een biljoen jaar oud en afkomstig van de Maan. Vergezeld door drie angstaanjagende dansers, geheel gehuld in geel, en DJ Astronaut (die de zangpartijen verzorgt, maar ssssssh, we doen net alsof de wolven zingen). Tijdens interviews voert een ‘tolk’ (ook gekleed in zwart pak, geel shirt, zwarte zonnebril) het woord namens Keith en Jim, die zelf hooguit wat met handgebaren communiceren. En dat allemaal voor een liedje van 3 minuten dat gaat over oma’s, wolven en bananen. Het ergste is, ondanks al die onzin vind ik het nummer niet eens zo erg. Ik weet niet wat ik er precies van vind. Ik weet wel dat het vreselijk catchy is, maar waar leg je de nadruk?
Op vreselijk, of op catchy?
Verwachte placering: 6-10
8 | Armenië | Rosa Linn | Snap
Snap is in de categorie Onopvallende Maar Fijne Liedjes het nummer dat het meest opvalt vanwege zijn onopvallendheid. Er is niets dat je nog niet eerder hebt gehoord. Ik vraag me de hele tijd af aan welke liedjes het me doet denken, maar er komen geen titels boven. En zodra ik Snap heb gehoord, zit het in mijn hoofd en denk ik voortaan bij het horen van soortgelijke liedjes “hé, dit lijkt op Snap.” Slim. Het is geschreven door de pas 21-jarige singer songwriter Rosa-Linn die op het punt stond te stoppen met muziek maken, misschien wel omdat mensen steeds zeiden “wat leuk dat je covers speelt”. Temidden van het geweld van de heftige nummers in de eerste helft van de finale en de zware mannenballades daarna blijft dit met een verrassende podium-act waarin alles om de muziek draait als een huis overeind staan.
Verwachte placering: 11-15
9 | Italië | Mahmood & BLANCO | Brividi
Cornald en Jan zullen vanavond vertellen dat Mahmood in 2019 tweede werd, na Duncan. Dus dat hoef ik niet meer te vermelden. Brividi (‘rillingen’) is een totaal ander nummer dan Soldi. Een gevoelige ballade, een gesprek dat uitmondt in een discussie tussen twee mannen die zo totaal verschillend zijn en toch bij elkaar horen. Het bouwt op naar een bijna-ruzie en het enige dat me weerhoudt om helemaal op te gaan in dit optreden is de wat zeikerige stem van Mahmood en het feit dat de twee samen niet heel geweldig klinken. En misschien ben ik stiekem gewoon een beetje bang dat ze weer gaan winnen.
Verwachte placering: 1-5
10 | Spanje | Chanel | SloMo
Zucht. Dit is het zoveelste J-Lo-afdankertje dat is geschreven door een club van mannen.
Maar wacht!
Dit keer wordt het niet uitgevoerd door een matig pop prinsesje dat dit onder druk van haar platenmaatschappij moet doen. Het is ’triple threat’ Chanel die het monotone SloMo tot zulke grote hoogtes brengt dat je gelooft dat dit Het Beste is wat je ooit hebt gezien, of gehoord. In haar bilnaadflossende toreador-gympakje zingt ze (behoorlijk), danst ze (voortreffelijk), doet ze alles wat nodig is om hoge ogen te gooien. Vuurwerk, show, alles.
Ze verkoopt dit zo goed, ze zou aangelengde limonade in gebruikte plastic flessen voor 50 Euro per stuk als zoete broodjes over de toonbank kunnen laten gaan. Voor het eerst sinds lange tijd klinkt een Spaanse inzending alsof het ook uit dat land komt. En voor het eerst sinds lange tijd worden de Spanjaarden voor hun harde werken beloond. Dit gaat namelijk ongetwijfeld hun beste resultaat sinds tijden worden. Benieuwd wat ze de komende jaren gaan doen als ze met écht goede nummers gaan werken!
Verwachte placering: 1-5
11 | Nederland | S10 | De Diepte
Oef, daar sta je dan, gesandwicht tussen twee absolute topfavorieten. Met het eerste Nederlandstalige nummer in de finale van het Songfestival sinds 1998. Toen was S10 nog niet eens geboren. Een groter contrast met Spanje is er niet en dat is goed, dat is perfect eigenlijk. Stien raapt ons van de vloer en zet ons terug op de bank, drukt ons een warme mok kamillethee in de handen en zegt dat het allemaal goedkomt. Ze is breekbaar, ze staat daar in haar eentje, met een nummer dat recht uit het hart komt, zonder dans, zonder opsmuk, zonder vuurwerk en met alle emoties die meer teweeg brengen dan honderden splits en kontschudderij. De reacties vanuit het buitenland zijn lovend, de polls zijn positief, en nog belangrijker: De Gemiddelde Gerda Op Feesboek vindt ons kansloos. Kortom: alle ingrediënten zijn er om dit jaar een mooie notering te verwezenlijken.
Luister ook goed naar het publiek, dat uit volle borst meezingt met de oohoooh’s en de aahaahh’s.
Verwachte placering: 11-15
12 | Oekraïne | Kalush Orchestra | Stefania
Veel, misschien te veel, is er al geschreven over kansen van de Oekraïense deelname. Zo veel dat iedereen denkt dat het een uitgemaakte zaak is. Kalush Orchestra heeft een lange weg afgelegd. Eentje die begon met een tweede plaats op de nationale voorronde, die aan de vooravond van de invasie plaatsvond. Gevolgd door controverse en terugtrekking van de winnaar, het alsnog verkrijgen naar het ticket naar Turijn, meevechten tussen de bombardementen, bij wijze van uitzondering het land uit mogen en nu staan ze hier, topfavoriet te wezen. Met meer dan menig ander de druk van het eigen volk op de schouders.
Een regel uit Stefania, de ode aan de moeder van Zanger Oleh: “I‘ll always find my way home, even if all roads are destroyed”. Waar gaat deze hobbelige weg ze naar toe leiden? Zoals gezegd, er is dus al veel over geschreven, over dat de winnaar al bekend is (Oekraïne dus) en dat je dus niet meer hoeft te kijken. Ga je ook niet kijken naar toernooien waarvan een bepaalde atleet of team hoog staat bij de bookmakers? Kijk je alleen om de winnaar te zien? Er zijn 24 andere nummers. Misschien zit daar wel wat tussen.
Of heb je echt het idee dat het allemaal om de winnaar en de bookies draait? Dan lees dit.
(p.s.: dit is by far geen slecht nummer en dat is niet eens een mening, maar een feit)
Verwachte placering: 1-5
13 | Duitsland | Malik Harris | Rockstars
“I wish there was a way to know that we’re in the good old days before we all just leave ‘em”. Een zin uit een aflevering van de comedy-serie The Office die de Amerikaans-Duitse Malik Harris meteen raakte. Het is een terugkerende regel in Rockstars, dat gaat over de herinnering aan de periode dat we ons onverwoestbaar voelden, zorgeloos, een betere tijd. Een beetje het gevoel waar het slaapliedje uit Portugal over zingt, maar dan met gitaren en een drum machine en een ongebruikt drumstel en een piano én rap. Ja, rap! Malik heeft zijn hele studio het podium op gesleurd en brengt zijn gevoel en verhaal vol overtuiging en tóch, en het pijnigt me om dit te zeggen, is dit ondanks alles een kanshebber voor de allerlaatste plek. Want dit kan zomaar iedereens nummer 11 of 12 zijn en dat levert 0 punten op.
Verwachte placering: 20-25
14 | Litouwen | Monika Liu | Sentimentai
Een Baltische Betty Boop met grote ogen en Calimerokapsel, grootgebracht in een jaren ’70 nachtclub, verloren in haar eigen zwoele discowereld tussen de soft filters en glitterjurken. Het is de eerste keer dat een nummer volledig in het Litouws op het songfestival wordt gezongen. De pandemie zorgde voor flink wat verveling en Monika had de keuze: of ik word gek, of ik schrijf een lied over hoe mooi en zorgeloos het leven vroeger was. Terwijl de meesten kozen voor optie 1, schreef Monika het fijne Sentimentai. Het is sensueel, sexy en een tikkeltje maf en na verloop van tijd een beetje voorspelbaar, maar toch. Ik vind het prettig. Ik hoop dat genoeg anderen dit ook vinden.
Verwachte placering: 20-25
15 | Azerbeidzjan | Nadir Rustamli | Fade to black
Je bent niet halverwege dit nummer in slaap gevallen en net wakker geworden, Fade to black klinkt echt alsof het ‘t middenstuk is van een 12-minuten-durend lied dat op tweederde van een musical gezongen wordt, wanneer de hoofdpersoon door God verlaten op de trap zit en zijn zonden overdenkt. Het is een hoop drama zonder dat ik weet wat hem is overkomen, en of het ooit nog goed komt, en ik ben snel toe aan iets vrolijks. Maar we zijn aangekomen in het depressieve deel van de avond dus gooi er nog maar wat alcohol of caffeïne in, bij nummer 19 kunnen we weer dansen.
Verwachte placering: 20-25
16 | België | Jérémie Makiese | Miss you
Met Miss you brengen onze zuiderburen een verloren albumtrack van Usher uit de jaren ’90, maar met vol overtuiging gezongen door de vocaal zeer getalenteerde Jérémie Makiese. Ook live heeft hij bewezen goed bij stem te zijn en ook de juiste moves te hebben om in elk geval de nodige stemmen van de jury te krijgen. Maar of het genoeg is om ook het publiek met zich mee te krijgen is de vraag want daarvoor is het lied zelf iets te middelmatig en het feit dat veel mensen dit als de ‘shock qualifier’ voor de finale zagen, zegt voldoende. Ik had hem een spannender nummer gegund.
Verwachte placering: 16-20
17 | Griekenland | Amanda Tenfjord | Die together
“Ahhhh gelukkig, nog een ballad”, aldus niemand. Deze is echter wel anders dan anders. Ten eerste begint het acapella, met een vocoder en ik vraag me af: is Amanda een mens of een robot? Zit ze hier uit vrije wil en blijft dit nog lang ongemakkelijk? Dit gaat een paar seconden te lang door en dan komen gelukkig instrumenten. Met Die together brengen de Grieken de meest ongezellige titel van de finale en omdat het refrein uithalen bevat waarin heel hard DDDIIIIIEEEEEEEEEE wordt gezongen heb ik geen idee of Europa hier veel zin in heeft. Alhoewel, hoe gaat die tekst in Polonaise Hollandaise ook alweer?
“Hé jongens, de obers hebben pauze
We zetten alle stoelen aan de kant.”
Het podium ligt bezaaid met kapotte stoelen, dus misschien valt er toch nog wat te vieren. Waar is dat feestje?
Verwachte placering: 6-10
18 | IJsland | Systur | Með hækkandi sól
Als behalve pop-ballads ook drie minuten etherisch IJslands gekabbel je te veel is dan is dit wel een lange zit, ik snap je ongeduld. Nog even wachten, redding is in zicht. Deze drie zussen, gekleed alsof ze onderling niet konden beslissen of ze qua stijl Hippie of ’60s wilden uitstralen, komen uit een zeer muzikale familie. Eigenlijk is het Systur en Bródur want hun broer is er ook bij, op de drums. Het lied straalt klasse, rust en professionaliteit uit. Een kleine 400.000 mensen – namelijk alle inwoners van IJsland – zingen dit zachtjes mee maar voor de rest dreutelt het onopgemerkt door. Nu werd dat laatste ook ooit over The Common Linnets gezegd, maar die hadden de glimlach van Ilse, de knipoog van Waylon, briljant camerawerk, een Engelstalige tekst en een stylist. Geen hoogvlieger.
Verwachte placering: 20-25
19 | Moldavië | Zdob şi Zdub & Fraţii Advahov | Trenuleţul
Ben je klaar voor een muzikale whiplash, want nadat de avond even is ingezakt als een mislukte soufflé het tijd voor polonaise! De rockband Zdob şi Zdub deed in 2005 voor het eerst mee aan het Songfestival. Ter referentie: toen was BLANCO uit Italië amper twee jaar oud. Zes jaar later waren ze weer van de partij en bereikten ze voor de tweede keer de finale. Misschien herinnert u het zich nog: torenhoge puntmutsen en een elf die zigzaggend op een eenwieler tussen de bandleden door fietste. Dit was toen volkomen normaal en werd beloond met een 12e plaats. De mannen zijn intussen wat ouder maar gaan nog steeds als een malle het podium over. Voor het derde achtereenvolgende decennium zijn ze er bij en dit keer nemen ze de gebroeders Advahov mee naar Turijn die een gezellig partijtje komen spelen op viool en accordeon. Zij brengen de folklore en Zdob şi Zdub een beetje rock & roll. Het resultaat is een idioot vrolijk feestnummer waar op struikeltempo een verhaal wordt verteld over de trein (Trenuleţul) van de Moldavische hoofdstad Chișinău naar Boekarest in Roemenië; een land waar ze in taal en gewoontes mee verbonden zijn. Ze reizen met z’n allen van Oost naar West, twee werelden die voor veel mensen als totaal verschillend worden gezien, maar er zijn zo veel gelijkenissen, dus hoe verschillend zijn ze nu écht?
Diepere betekenissen achter een ogenschijnlijk simpel nummer, ik hou ervan en ook Europa raakt over hun enerverende optreden tijdens de halve finale niet uitgepraat. Gaan we hier met een verrassende televote-score te maken krijgen? Hey ho, let’s go!
Verwachte placering: 6-10
20 | Zweden | Cornelia Jakobs | Hold me closer
Een Euphoria is dit niet maar het is het dichtst dat Zweden bij een winst is sinds ze vanaf 2014 het idee hadden dat alleen mannen naar het Songfestival gestuurd konden worden met vrij zielloze gladde popnummers. Dit jaar is er Cornelia, die al bij het zingen van de eerste tonen de kijker in twee kampen verdeelt: Degenen die meteen geraakt worden door haar rauwe stem en degenen die haar een doosje Strepsils toe willen gooien. Ik behoor tot het eerste kamp. Die stem, daar houd je van of niet, maar het legt de emotie van Hold me closer zo open en bloot, dat er weinig anders op het podium hoeft te gebeuren om de aandacht te pakken. Normaliter pakken de Zweden uit met special effects, innovatieve rekwisieten en ingewikkelde cameravoering om middelmatige nummers naar een hoger plan te trekken, maar voor dit nummer is het niet nodig dus heeft ook onze Cor een frisbee meegenomen. Het is jammer dat de Italiaanse regie tijdens elke repetitie er zowat een toernooitje mee wilde gooien want geen enkele keer verliep het vlekkeloos, hoe simpel het plan ook lijkt te zijn.
Verwachte placering: 1-5
21 | Australië | Sheldon Riley | Not the same
Sheldon heeft aan menig talentenjacht meegedaan want waarom zou je niet, als je zo goed kan zingen. Het is echter niet zo vanzelfsprekend want deze jongen heeft Asperger’s en maakt dus moeilijk sociaal contact. Toch was het zijn grote droom om mee te doen aan het Eurovisie Songfestival, waar je continu vol in de aandacht staat en moet praten met tientallen journalisten. Zo groot is zijn droom dat hij z’n autisme er niet door in de weg laat zitten en da’s knap. Dus wat doe je als je droom uitkomt? Dan gaan alle trossen los. Zijn outfit is de som van drie jaargangen Toppers-garderobes en weegt zeker 40 kilo. Dan is er nog Sheldon’s handelsmerk; een masker, gemaakt van Swarovski kristallen. Dat het ding nooit tegen zijn tanden of microfoon klettert is me een raadsel. Zijn nummer Not the same is een krachtige ballad met veel vocale acrobatiek, wat mede dankzij alle hiervoor genoemde factoren zeker bij een jury positief op zal vallen. Ik ben niet vies van een beetje dramatiek en bombast in een songfestival-inzending, maar hier ligt het er wel zo dubbeldik bovenop dat het na een minuut of twee best vervelend wordt.
Verwachte placering: 6-10
22 | Verenigd Koninkrijk | Sam Ryder | Space man
Het leven van de Britten op het Eurovisie Songfestival hing na de 0 punten in 2021 aan een zijden draadje. Een nieuw absoluut dieptepunt was bereikt voor een land dat tot voor de eeuwwisseling 5 keer won en wel 15 (vijf-tien!) keer tweede werd. Welke gek zou hier zich nog aan willen wagen? Misschien moeten ze zich maar een jaartje of twee terugtrekken en kijken wat er in godsnaam moet gebeuren om uit deze misère te geraken.
En toen was daar Sam Ryder.
Razend populair op TikTok, met 12 miljoen volgers, maar deze oma zit niet op TikTok dus had tot voor kort nog nooit van hem gehoord. Maar er is weinig voor nodig om meteen fan te worden van deze man. Barstensvol positiviteit, enthousiasme, een echte Eurovisie-fan en met een stem die je – durf ik het te zeggen – kan meten met die van Freddie en George M. Hij dacht “Weet je wat, ik doe mee en als we ook maar één punt krijgen dan gaat de champagne al knallen” en laten we eerlijk wezen, je kan het alleen maar beter doen. En oh boy wat gaan ze het beter doen dit jaar. Space Man is een vrij gedateerd lied en de act schuurt tegen kitsch, MAAR: alles klopt. Het bouwt op naar een apotheose en Sam weet wat hij doet, met elke beweging, met alles wat hij laat zien en je wordt meegezogen in zijn buitenaardse wereld. In combinatie met die stem, DIE STEM, brengt het Verenigd Koninkrijk een totaalpakket dat zowel jury als televoters moet bekoren. De wijze waarop Sam probeert de Britse zurigheid jegens het Songfestival 180 graden om te draaien en tegelijkertijd de personen die op hem kunnen stemmen te laten zien en horen waarom ze dit jaar minstens top 5 zouden moeten halen, is bewonderenswaardig. Dit is, om meer redenen dan het nummer alleen, mijn absolute nummer 1.
Verwachte placering: 1-5
23 | Polen | Ochman | River
Het is opvallend hoeveel zangers met emotionele ballads zoals Duncan Laurence’s Arcade er dit jaar zijn, meer dan vorig jaar. Krystian Ochman uit Polen levert een van de betere. Misschien komt dat wel doordat dit een variant op Arcade is, maar dan eentje die regelmatig over zijn ritme struikelt. Ochman zingt met gemak een opera maar is in een veel te kort nummer verstrikt geraakt en daar probeert hij nu uit te kruipen. Tegelijkertijd gebeurt er op beeld van alles om hem heen. Het budget dat de Special Effects afdeling van de Poolse delegatie heeft gekregen is op. De koek daarmee ook wel, want het brengt een prachtig nummer dat alle potentie had helemaal uit balans.
Verwachte placering: 11-15
24 | Servië | Konstrakta | In corpore sano
“A sick mind in a healthy body, a sad soul in a healthy body
A desperate mind in a healthy body“
In Servië is er geen gezondheidszorg voor freelancers, waaronder dus ook artiesten zoals Konstrakta, met haar 43 jaar net als The Rasmus en de mannen uit Moldavië rammelend aan de poorten van Jurassic Park (ik mag dit zeggen want ik ben generatiegenoot). In (social) media krioelt het ondertussen van de fitboys en -girls, gezonde diëten, mindfulness en tips over hoe je je haar net zo glanzend krijgt als dat van Meghan Markle.
En met die open vraag begint In corpore sano. Wat volgt is een stuk kleinkunst waar je helemaal de kriebels van krijgt of, net als ik, geïntrigeerd door raakt en het helemaal weet te waarderen voor wat het is. Het is een kritische kijk op hoe [in Servië] wordt omgegaan met het hoog houden van een ideaalbeeld maar tegelijkertijd van veel mensen vraagt om gezond te zijn en blijven, want er kan niet voor je worden gezorgd. Daarom wast ze continu haar handen, ook tijdens het optreden. Bloedserieus en emotieloos staart Konstrakta ondertussen in de camera en spreekt ze ons monotoon en cynisch toe. Stoïcijns klapt ze in haar handen tijdens het refrein en zingt ze:
“Biti zdrava, biti-biti-biti-biti zdrava.”
(Be healthy, be be be be healthy). En dát, mensen, dat stuk is de sleutel. Of je de taal machtig bent of niet, over een tijdje zit dit deel nog in je hoofd en het wérkt.
Verwachte placering: 6-10
25 | Estland | Stefan | Hope
Het Songfestival is ook een plek waar nieuwe genres ontstaan, zoals Estse Spaghetti Westernmuziek. Dit is mijn nummer 3 van alle 40 landen en ik vind alles leuk hieraan. ALLES. De stijl. Stefan zelf. De momenten dat hij zingt in een lage Johnny Cash stem. Zelfs het refrein dat uit slechts twee woorden bestaat, namelijk ‘I’ en ‘hope’. I hope I hope I hope. I hope I hope! Onlangs werd Stefan verkozen tot Meest Sexy Man van Estland. En na drie keer eerder meegedaan te hebben aan de nationale voorronde won hij dit jaar eindelijk. Ik kan alleen maar concluderen dat de Esten smaak hebben. Dit is het perfecte nummer om deze finale mee af te sluiten. Met een hoop Hope!
Verwachte placering: 16-20