Albanië

Jaarlijks vindt eind december in Tirana het gerenommeerde Festivali i Këngës plaats. Hier wordt de inzending voor het Songfestival gekozen en daarmee hoort Albanië steevast tot een van de eerste landen die hun nummer bekendmaken. Dat is mooi, want dan staan ze in elk geval een paar weken in de top 3 in favorietenlijstjes van Eurovisie-fans. Draai de klok twee maanden vooruit en ze hangen in de onderste regionen. Maar dat is van later zorg. Het winnen van Festivali i Këngës is voor artiesten al een prestatie an sich, het ticket naar Eurovisie de kers op de taart. De delegatie zal dit jaar diep in de buidel moeten tasten voor tickets en accommodatie want Albina Kelmendi neemt vijf familieleden mee het podium op.

Duje is een standaard Balkan/pop/folkballad met traditionele instrumenten en veel dramatische uithalen. Soms lijkt het of ze ter plekke staat te ruziën en dat iedereen elk moment in huilen uit kan barsten. De tekst gaat over de sterke familieband die onenigheden en uitdagingen kan doorstaan. Om de lieve vrede te bewaren mag elk familielid een steentje bijdragen in het nummer. Het is echter Albina die het meeste werk doet. Zij gooit haar hele ziel en zaligheid op de vloer terwijl de rest wat ongemakkelijk toekijkt. Ze hebben een groepsreis naar Liverpool geboekt maar Albina is de leider die de koffers, de trolley én de zware weekendtas sjouwt terwijl de rest slechts duty free tasjes met wat goedkope eau de toilettes hoeft te dragen.

Dit lied is zo typisch Albanees, zo volop Balkan dat iedereen die daar met passie van houdt, dit wel weet te waarderen. Als je het, net als ik, leuk vindt voor een keertje, dan ben je het na anderhalve minuut al beu en overweeg je nog snel even wat te drinken te halen in de tijd die resteert.