Spanje

Een jaar na het succesvolle maar weinig om het lijf hebbende SloMo van Chanel kiest Spanje voor het totaal tegenovergestelde. En dat mag gewaardeerd worden.

Het land beleefde lange tijd een aaneenschakeling van treurige resultaten op het Songfestival. 2021 was het absolute dieptepunt, toen een ballad over een overleden oma 0 (NUL) punten van de 200 miljoen kijkers kreeg. Zelfs de aanwezigheid van een enorme opblaasbare maan die zo groot was dat de Ahoy nog steeds met een instabiele luchttoevoer zit, mocht niet baten. Ten einde raad zocht de Spaanse delegatie naar een manier om weer in het linkerrijtje te geraken: Benidorm Fest werd uit de grond gestampt. De succesvolle eerste editie in 2022 bracht een combinatie van Latin pop met flinterdunne teksten, fierce dans, competente zang en blote bilpartijen voort. Juries en kijkers gilden drie minuten lang YAS QUEEN en gaven het punten bij de vleet. Een derde plaats was het gevolg. Eindelijk bevrijding voor Spanje!

Het is 2023. Hoe nu verder?

Als we hier in Nederland in Google naar ‘Blanca Paloma’ zoeken, krijgen we misschien nog de vraag of we niet ‘Una Paloma Blanca’ bedoelen, gevolgd door een rij links naar diverse uitvoeringen van deze onbetwiste oorwurm uit de jaren ’80.
Maar nee, we bedoelen écht Blanca Paloma: de artieste die voor Spanje naar het Eurovisie Songfestival gaat. Haar nummer heet ‘EAEA’ en de titel zegt wat ik hoor: namelijk een aaneenschakeling van klinkers waar ik niets mee kan, aangezien ik niets van het genre ‘New Flamenco’ begrijp. Maar ik ga mijn best doen het te waarderen want het staat in de finale (Spanje is één van de ‘Big 5’) en ik heb er maar mee te dealen. Plus, Eurovision is niet alleen een heel leuk feest, het is ook een verbreding van mijn muzikale horizon. Om uiteindelijk toch weer op de basic pop song te stemmen, zo ben ik.

EAEA is ontzettend ontoegankelijik. Ik waardeer het dat de Spanjaarden een risico nemen terwijl ze ook makkelijk voor SloMo 2.0 hadden kunnen gaan. Je kan hier laatste mee worden maar ook zomaar de top 5 in knallen.

Met het luidkeelse gezang dat Blanca voortbrengt zou je het niet denken, maar EAEA is een soort slaapliedje, opgedragen aan Blanca’s wijlen oma. Oma Paloma had grote invloed op Blanca’s culturele en muzikale ontwikkeling. In EAEA heeft Blanca het over de impact die de oudere generatie op de jongere heeft, over het besef van sterfelijkheid, vanuit het oogpunt van een moeder die haar kind toezingt. De passie waarmee Blanca het nummer brengt en de manier waarop het op het podium wordt gebracht, is ongelofelijk indrukwekkend, ongeacht wat je van het lied zélf vindt.

Het is als zoute haring met uitjes.
Als friet (ja, friet) met mayonnaise.
Wij (Nederlanders) vreten het hier bij het leven en een gemiddelde niet-Nederlander snapt daar weinig tot he-le-maal niets van. Is niet uit te leggen, maar slecht is het niet, anders zouden er geen miljoenen mensen dit wél kunnen waarderen. Zo zal het met EAEA ook zijn. In Spanje goed te behappen, en hier moeten we even door de zure appel heen bijten en dan gaan we het misschien ook wel lekker vinden.

Dus ik laat het maar op me afkomen in de hoop dat wat ik hoor op den duur een beetje op gelijke hoogte komt met wat ik zie.