Boer zoekt vrouw seizoen 8, kick-off: TomTom

In januari 2015 is de officiële aftrap van het achtste seizoen van Boer zoekt Vrouw. De voorstelronde was deze zomerse zondagavond in september, zodat er voldoende tijd is om te schrijven, af te wijzen, aan te nemen, speed te daten en te logeren.
De presentatie van Yvon alleen neemt ieder jaar in niveau af dus om dit wat op te krikken is een nieuwe sidekick in het leven geroepen. Tommie, de labradoodle. Ik ga een brief schrijven voor Tommie.
Ik ben zo bang dat ze hem kwijtraken tussen de schapen.

Enkele boeren zagen we vandaag voor het laatst. Anderen gaan we terugzien in een reünie-uitzending, ergens in maart volgend jaar. Dan haalt Yvon een autist in kwestie van stal. En dan blijkt dat die een relatie heeft overgehouden aan het programma door er vandoor te gaan met de moeder van één van zijn twee briefschrijfsters. De hoofdpersonen van de show zullen natuurlijk de boeren zijn die de meeste brieven ontvangen. Wie zullen dat zijn? 

Zullen we met de plain obvious beginnen?

TOM, holy shit. Moet je zien.

Tijdens het programma tik ik altijd heftig weg op mijn laptop, steekwoorden, losse regels, dingen die me opvallen. Die gebruik ik om ze na afloop om te zetten naar volzinnen. Van alles genoteerd bij elke boer, en toen ik begon met het schrijven van dit stuk bleek dat het enige dat ik bij Tom had geschreven dit was:

Noord-Holland, Tom (32). Tulpenboer,

Verder kwam ik niet. Deze boeren-, niet-loenzende variant van Mark Tuitert kwam in beeld en mijn vingers vroren vast aan het toetsenbord. Geëngageerd aanschouwde ik dit zeer aantrekkelijk stuk jongmens in zijn oranje overall en vroeg ik me af: waarom/hoe/jehebtditnietnodig/bijwelkcastingbureaustajeingeschreven?
En dan heb ik het nog niet eens over zijn voortreffelijk, zelf gebouwde, zelf ingerichte huis. Als ware het een setdecor van GTST. Deze man is niet echt. HOU OP TOM IK KAN HET NIET MEER AAN.

Zelfs Yvon was van haar apropos. Maar toch is Tom onzeker. Dat komt voort uit het feit dat zijn ouders onlangs zijn gescheiden. Tom vertelt dat hij bang is dat een relatie niet voor eeuwig zal duren en ‘zij’ hem na 10, 20 jaar verlaat.
Alleen om even boodschappen te doen als het echt moet, Tom. Ik zal de kelder volstoppen met voedsel en voorraad om een nucleaire oorlog te overleven.
Love you.

Enfin, Tom gaat dus door en als dat niet zo is dan eet ik een lammendarm. Terwijl het beest nog leeft.

Een boer waar zeker minstens 60 Loom-liefhebbende weduwvrouwen op gaan schrijven is de aandoenlijke, sympathieke en tevens onverstaanbare Groningse Geert. Hij verbouwt/teelt/hoe noem je dat? aardbeien. Hij is 65 en was 37 jaar getrouwd met Winnie. Totdat ze met een peukje in haar mond en een broodje in haar hand met de bus weg ging en nu leeft ze niet meer. Zomaar, plotsklaps was ze weg. Het is me niet helemaal duidelijk hoe. Geert zit niet bij de pakken neer en wil door, voor de liefde. 65 is het nieuwe 35 en ik gun Geert alle geluk en liefde van de wereld.

Leo is 40 en kalend maar dat leidt niet af van de rest van zijn fysiek, dat er zeker mag wezen. Hij komt uit de Betuwe en heeft behalve melkvee ook stieren, schapen, varkens, maïs en gras. Yvon ontmoet hem in de melkcarousel. Ik vraag me af hoe hard zo’n ding kan gaan. Of dat het rechtsdraaiend is. Voordat ik al te jolig over Leo kan doen, komt hij met een verhaal waar je koud van wordt. In 2007 is hij getrouwd, acht maanden later overlijdt z’n vrouw, plotseling, staat op uit haar bed, duizelt, ambulance, geen reanimatie nodig, klaar. Sta je dan op je 34e weduwnaar te wezen. Piëteitsschrijfsters zal hij vast een paar hebben maar het merendeel klimt in de pen omdat Leo gewoon een sympathieke, open kerel lijkt die er qua looks ook mag wezen.

Van alle vrouwboeren die we de afgelopen jaren hebben gezien blijkt de vrouwelijkste (Bertie, 40) lesbisch te zijn. Ze woont in Zeeland en schoffelt wat op de akkers. Ze is co-ouder van twee dochters, dus ik denk dat ze bij een vorige relatie (met een man? Vrouw?) al twee kinderen heeft (gekregen? geadopteerd?) en buiten dat woont ze samen met 15 paarden (wat ’n vrouw). Ze heeft een buggy (wat ’n vent) en twee hangbuikzwijntjes die Gucci en Prada heten (wat ’n vrouw) en ze is ook DJ met herriegebonkebonk (wat ’n vent). Ik ben 12 genoeg om te gieberen bij de gedachte dat het grappig zou zijn als haar toekomstige vrouw Erna zou heten.

Dan last but not least, de jongste van het stel: Jan (28) uit Texel. Hij is schapenmelker en doet in bijzijn van Yvon een oorbel in bij een lammetje. Omdat hij wil weten wat zijn dieren ervaren heeft hij dat ook bij zichzelf gedaan. Ik vind dat echt niks, zo’n oorbelletje bij een vent. In de jaren ’90, oké, maar als je anno 2014 nog steeds daarmee rondloopt dan mag je als enige excuus hebben dat je het in je oor laat zitten omdat je ander doodbloedt.
Net als bij Tom zijn zijn ouders gescheiden, maar ze werken nog steeds op de boerderij. Da’s raar maar hij leert ermee leven. Hij werkt iedere avond en daarom heeft hij geen vrouw. Ik verwacht dat er geen verandering in zijn werkgedrag komt zodra er ineens een vrouw in zijn leven is dus briefschrijfsters, wees gewaarschuwd. Maar je mag wel zo nu en dan in het echt een lammetje geboren zien worden. Hoe smerig het er ook uit ziet, je vergeet meteen alle ellende zodra je het beestje zijn eerste spastische trekjes ziet maken. Nú snap ik waarom moeders zo praten over bevallingen. Maar ik vind lammetjes ook schattiger dan de meeste baby’s.

De boeren die hopelijk ook de liefde van hun leven tegen gaan komen maar naar verwachting niet zullen worden gevolgd omdat alle brieven in het roodwit gestippelde miniatuurrugtasje van Yvon pasten, zijn:

Theo, de Noordhollandse kaasboer met natte handen en artistiek geschoren schapen. Hij heeft een curieus ingerichte keuken met een kapstok van clowns met houten piemels. Ik zou hier graag een tv-screenshot van plaatsen maar ik zag pas na 10 minuten dat ik het programma niet aan het opnemen was. The horror. Inzendingen van de clownpiemelkapstok zijn welkom, mail me.
De toekomstige vrouw van Theo hoeft niet van koeien te houden, zolang ze maar van hem houdt.

Willem is 47, komt uit Brabant en is vader van 2 zoons. Hij heeft 15.000 kippen voor de slacht, dus hecht je er niet te veel aan. Na een paar zinnen komt er al ondertiteling. Omdat hij zelf ook niet altijd verstaat wat hij zegt heeft hij mantra’s op een briefje geschreven.

Yvon vraagt door over de ‘Schop onder je kont’ mantra maar wat ik wil weten is hoe hij denkt om #3 een goed gesprek met hemzelf te kunnen voeren als hij zichzelf niet kan verstaan.

Janko (40) dealt in aardappels en komt uit Groningen, nog verder weg dan Geert, en die zit al haast in het buitenland. Hij praat typisch (Gronings? Traag? Tikje vrouwelijk?) en zit vaak alleen op z’n bankje thee te drinken en dat doet pijn. Hij twijfelt veel over zichzelf. Soms vindt hij een meisje leuk maar dan komen er ineens mannen in de buurt. Of dan is hij verlegen. En dan denkt hij dat ze hem lelijk vinden.
🙁

Mariooooooo is een 53-jarige brabander met een varkenshouderij die heel veel heel graag praat en moppert over werk en de politiek en wat ze de boeren aandoen en zo is het toch geen werken meer. Hij eet een diepvriesmaaltijd (iedere dag stipt om half zes) en in plaats van subtiel wat gaatjes in de folie te prikken, fusilleert hij het ding driftig naar de verdoemenis. Hij zoekt een vrouw die voor hem kan koken of op zijn minst wat meer met beleid een degelijke magnetronmaaltijd voor hem kan bereiden.

En nog een boer uit Brabant die we, naar mijn verwachting, niet terug gaan zien. Arme ondertitelaar wordt totaal werkeloos komend seizoen. Gert-Jan (40) lijkt op André Pronk (google ‘m maar, ik schaam me dat ik me de naam überhaupt herinner) maar dan met een goed gebit. Hij staat en loopt met zijn handen in zijn zakken en als hij dat niet doet dan hangt hij aan een speedboat op ski’s. Glijdend over het water op de bonkebonkmuziek van Bertie. Gert-Jan is op zoek naar een Willy. Dat is een van z’n koeien.

Het is trouwens Yvon die vraagt om zijn toekomstige vrouw met een koe te vergelijken.

Arme Tommie. Dat worden lange autoritten.

Tot in januari!