Nul points.

Een van mijn goede voornemens van dit jaar is dat ik me niet zo snel druk ga maken om dingen. Tenzij het een kwestie van levensbelang is natuurlijk. Maar in alle andere gevallen wordt mijn mantra:
Blijf Doorademen! Dat is het “Keep Calm and [Vul activiteit naar keuze in]” van 2015.

Er is echter één uitzondering: Wie is de Mol, seizoen 16.  Die aluminium paranoia-pet staat me gewoon zó goed dus ik blijf ‘m lekker dragen zodat ik in het dagelijks leven overal geheime boodschappen in ga zien. De pet staat weer fier op m’n hoofd en ik loop er vrolijk mee tegen menig muur aan. Let’s go, bitches. 

Voor de notulen: de titel van deze eerste aflevering luidt ‘lezen en schrijven’.

De locatie is Sri Lanka. Daar is het zo te zien iets minder fris dan hier want er wordt ter verkoeling steeds druk gewapperd met papiertjes, krantjes, en enveloppen. Niet met geld. Daar is namelijk geld voor nodig. Maar ik loop op de zaken vooruit.

Een grote, vierkante doos zonder afzender wordt bezorgd bij de receptiebalie van een hotel. Als ik de ontvanger was, zou ik gillend wegrennen en WHAT’S IN THE BOX!? schreeuwen maar dat zou iedereen doen die de film Se7en heeft gezien.

Dat heeft de receptionist niet dus hij blijft koel en leest de brief voor. Daarin wordt de komst van de 10 gasten aangekondigd. In het pakket zitten twee enveloppen en die moeten worden klaargelegd in twee van de kamers van de gasten. Was getekend, sincerely, [De Mol]. Even terzijde: voor het sturen van een paar papiertjes + een kort briefje heeft de Mol wel een onhandig groot formaat uitgekozen. Onnodig veel porto. Had zo door de brievenbus gekund.

Het nieuwe WIDM-seizoen kan natuurlijk niet officieel van start zonder dat onze rots in de branding, Art, de aftrap heeft gegeven. En daar is hij! Toevalligerwijs staat hij ook daadwerkelijk in de branding. Met grote, afgetrapte gympen, strakke zwarte jeans en een smetteloos wit overhemd. (Dit is niet voor de notulen, dit is pure lust en ter observatie. Hij probeert ons af te leiden. Ik weet zeker dat ondertussen in het zand met schelpen de naam van De Mol stond geschreven maar niemand had het door. Want we zijn te druk bezig met het staren naar Art. Zelfs hetero mannen.)

Dag 1 – Colombo

Een korte impressie van het straatbeeld schetst dat de stad bezaaid is met buddha-beelden, voertuigen en krioelende mensen. Qua openbaar vervoer zijn de spoorwegen overeenkomtig met die van ons. Gezellig druk tijdens spitsuren, bijeen gepakt in het halletje met de oksel van je buurvrouw gevouwen om je kin en de aktenkoffer van je buurman geparkeerd in je bilnaad. Met als enige voordeel dat in Colombo bij benauwde dagen zoals deze de deuren wél open mogen voor wat frisse lucht tijdens het rijden. Kan je even al die narigheid wegwapperen. Op eigen risico, dat wel. Maar toch.

Op Fort Railway Station komen de kandidaten aan. Geen tijd voor ontspanning, Art geeft meteen instructies voor de eerste opdracht. Hij deelt vijf foto’s van Srilankezen uit die allemaal van plan zijn om tussen half 5 en 6 een reis te gaan maken. Hoe laat precies en vanaf welk perron, dat mogen ze zelf uitzoeken. Ieder van hen heeft een envelop bij zich: vier ervan bevatten 500 Euro en één heeft twee vrijstellingen. De reizigers moeten bij de kladden worden gegrepen voordat ze op de trein stappen. Nu lijkt het een tamelijk makkelijke opdracht omdat je natuurlijk niet wil doen laten blijken dat je eerste gedachte is “ja maar die mensen daar lijken allemaal op elkaar!”, want ieder mens is uniek en we moeten niet zo generaliseren etc. etc. Maar laten we eerlijk zijn, die mensen lijken allemaal op elkaar.

Het lijkt in eerste instantie de goede kant op te gaan. Evelien (bekend van tv. Waarvan weet ik niet meer precies) begint meteen te gillen en te duwen en te regelen. Gezamenlijk komen ze op de tactiek om in teams van twee ieder een perron af te speuren. Chris (Zegers, bekend van tv en van dat Zwitserleven Gevoel. Tevens is zijn hoofd een stuk ouder geworden sinds de laatste keer dat ik ‘m op tv zag. Het bovenste deel lijkt op een pokerface, het onderste deel op rubber. Ik weet nog niet wat ik ervan moet denken), vormt een team met Ajouad (bekend van tv, van dat ene programma). Chris stelt voor om het achterste perron nemen, omdat er maar één manier is om dat perron op en af te komen. Slim bedacht maar ik vind het verdacht dat hij de anatomie van dat totaal onbekende perron in die wirwar van mensen en treinen al zo snel weet te achterhalen.

Ajouad bekijkt een foto, gaat op iemand af die er niet op lijkt en zegt tegen hem dat hij vast wel iets voor hem heeft. Het is een gokje dat goed uitpakt want deze reiziger heeft een envelop. Met vrijstellingen. Bingo!

"Hellooooooo, can anybody tell me if they have seen this man? He has short black hair and has an envelope. WE WANT HIS ENVELOPE.  DOES ANYBODY HAVE AN ENVELOPE? DOES ANYBODY HAVE BLACK HAIR? HELLO.
“Hellooooooo, can anybody tell me if they have seen this man? He has short black hair and has an envelope. WE WANT HIS ENVELOPE.
DOES ANYBODY HAVE AN ENVELOPE?
DOES ANYBODY HAVE BLACK HAIR? IS ANYBODY ALIVE AT ALL?
HELLOOOO.”

 

Martine (bekend van tv waarbij ze veel gekke bekken trekt) vraagt iedereen die ze tegenkomt om een envelop. Als dat niet lukt zwermt ze samen met Pieter (bekend van DWDD en cabaret in een roze pak) een tijd lang om een groep wachtende reizigers. Ze zitten netjes op stoelen te wachten tot de trein arriveert. Dat hoop ik althans, maar gezien de apathische houding van deze groep mensen bij het zien van het tweetal zou het ook best zo kunnen zijn dat ze denken dat het platform vanzelf in beweging gaat komen om ze naar hun bestemming te rijden.

Viktor gaat de trein in terwijl dat niet de bedoeling is. Hij wil graag veel tijd verkwisten met verkeerde handelingen en zich als het even kan naar een uithoek van Sri Lanka laten ontvoeren om zo de dans te ontspringen en pas in aflevering 5 terug te komen omdat hij geen geld bij zich heeft en te voet terug moest lopen. Zijn teamgenoot Margriet (zij van Opzij) steekt daar een stokje voor en fluit hem terug.

Behalve die ene lucky strike van Ajouad wil het allemaal niet zo lukken. Het is als zoeken naar een speld in een hooiberg.

En zo rijden er 4 Sri Lankezen weg met ieder 500 gelamineerde printjes van Eurobiljetten op zak, en de productie heeft er nooit meer wat van gehoord. Wanneer Art ze bij elkaar roept laat Ajouad aan de rest zien dat hij een vrijstelling heeft. Of dat nou zo handig is betwijfelt de groep. Chris beweert dat hij niet wist dat Ajouad iets had gevonden. Maar ze geloven hem niet echt. Chris is nooit echt een sterk acteur geweest en die pokerface werkt maar half.

Bij de receptie van het hotel liggen 5 sleutels klaar. Viktor pakt als eerste een sleutel weg, die van kamer 2. Ajouad vertelt Chris dat iemand anders hem heeft benaderd met een tip naar de reiziger met de vrijstelling en daarom zou die persoon meer recht hebben op de andere vrijstelling. Samen met de rest van Nederland gelooft Chris hem niet maar feit is dat hij zijn vrijstelling op zijn buik kan schrijven.

Martine en Margriet delen een kamer waar een boodschap voor ze klaar ligt. Hierin staat het volgende:
“Als een van jullie erin slaagt om penningmeester te worden, kijgen jullie allebei een joker bij de test. maar vergeet niet, voor wat, hoort wat.”
Grtz xjes xoxo hvj, knuffels en pootjes van de hond,
was getekend,
De Mol.

In de kamer van Viktor ligt ook een bericht van de Mol. In de bureaula van kamer 3 liggen twee jokers voor aflevering 1. Kamer 3 is die van Evelien en Carolina. Maar, voor wat hoort wat! Wat dat ‘wat’ is weten ze niet maar ze besluiten het erop te wagen en zodra de gelegenheid zich aandient, de kans te pakken.

Tijdens een gezamenlijke borrel staat Viktor op om naar de wc te gaan. Als je moet, dan moet je. Op weg naar het toilet voelt hij de deurkruk van kamer 3 en de deur staat open! Alle lades zoekt hij door, maar hij vindt geen jokers. Dit vertelt hij tegen Marlijn. Ze besluit zelf ook de kamer in te gaan, trekt de eerste de beste la open en die is helemaal leeg behalve twee jokers. Was dat nou zo moeilijk? In plaats van Viktor af te straffen voor zijn blindheid (een Mol ziet namelijk niks) en ze beiden voor zichzelf te houden, geeft ze er toch een aan hem.

Dag 2.

In een voormalig Politiebureau is bij de tweede opdracht in totaal 2000 Euro te winnen. Binnen staat een aantal monitoren kunstig op elkaar gestapeld. De meest linkse monitor is het startpunt, de rechter toont het geld. Er moet een ononderbroken rode lijn van de eerste naar de laatste monitor worden gevormd, in 3 kwartier. In het gebouw liggen stukken van die rode lijn en er moeten videocameraatjes, elk gekoppeld aan een monitor, op de juiste plaats, in de juiste stand weggezet worden zodat de lijn helemaal klopt. Rik (bekend van Het Journaal) wil dat er wel steeds gewisseld wordt en dat niet steeds dezelfde in de control room blijft. Essentieel onderdeel van de communicatie is namelijk de portofoon, dus deze man weet dat dat een garantie voor verwarring en bonje is. Dat gaat nog ingewikkelder worden dan de kluwen kabels waarin de cameraatjes zich bevinden.

Ajouad vindt meteen een rode lijn. Evelien ook. Omdat al snel blijkt dat het niet werkt met de portofoons besluiten ze op en neer te lopen. Al snel zetten ze de eerste camera goed weg.

Chris is als verkenner op pad maar kon geen rode lijn ontdekken. We zien hem af en toe voorbij een lijn lopen, dan zit hij weer op zijn knieën door een camera te staren en vervolgens loopt hij weer wat verdwaasd te zoeken. Vaak is hij alleen. Als er iemand alle gelegenheid heeft om ongezien her en der wat te herorganiseren zonder dat de rest het doorheeft, is het Chris wel.

Er is verwarring alom, met te korte kabels, grote zweetplekken en sporen die bijster zijn. Dit gaat zo een eeuwigheid door. Een paar camera’s stonden goed maar zijn blijkbaar verdraaid. Met als resultaat dat er geen geld wordt gevonden. Klein voordeel: er is zo dus nog geen penningmeester nodig.

Met name Margriet is druk bezig met vingerwijzen, ze is boos. Ze is in Opzij-modus. Ze is er namelijk heilig van overtuigd dat iemand de camera’s met opzet heeft verzet om de boel te frustreren. Meid, straks ga je nog vertellen dat er een Mol in het spel is!

Als de Mol gemeen is, en als ik dan wil schuilen. Mag ik dan bij jou?
Als de Mol gemeen is, en als ik dan wil schuilen. Mag ik dan bij jou?

Marlijn denkt dat ze een verbondje heeft met Rik maar ze weet niet of het wederzijds is. Toch wil ze dolgraag Wie is de Mol-verkering met ‘m (ik geef haar geen ongelijk) en probeert ze hem te vragen door een van haar twee jokers aan te doneren. Die had ze eigenlijk aan Viktor beloofd maar die vertrouwt ze niet . Daarom krijgt hij ‘m dus. En Rik is veel knapper dan Viktor maar dat vertelt ze er niet bij (giechel).

De test. Wie verdenkt wie?

  • Viktor denkt dat de mol een man is en zet geen joker in.
  • Evelien vond Ajouad en Chris verdacht.
  • Van Chris weten we niet wie hij verdenkt.
  • Carolina heeft een top 3: 1. Chris, 2. Pieter, 3. Martine
  • Pieter vertrouwt zichzelf ook niet helemaal maar vooral Carolina, Chris en Martine niet.
  • Martine: Carolina.
  • Rik: Marlijn.
  • Marlijn: Viktor. Ze zet een joker in.
  • Ajouad heeft een vrijstelling ingezet.

Bij de executie loopt iedereen op blote voeten. Viel me op. Als je er niet zeker van bent dat je mag blijven (en dat zijn er op dit moment 9), dan zou ik het niet riskeren om op je blote poten linea recta op het vliegtuig te worden gezet. Da’s dus geen mollenstreek, da’s gewoon een beetje dom.

carolina_wieisdemol_nagels

Marlijn, Viktor en Evelien krijgen een groen scherm. Carolina krijgt er ook een en haar zwarte en groene nagellak vallen daarbij op. Tien gelakte nagels, in de kleuren van de Mol en het gewenste scherm, evenveel kandidaten, er gaat een alarm af op m’n paranoia-pet! Daarna is het de beurt aan Pieter. Aan hem de ‘eer’ om als eerste het veld te ruimen. Rood scherm.

Volgende week: ik weet niet meer precies wat er te zien was, ik heb alleen het beeld van Rik zonder shirt gezien en daarna werd alles zwart. Tot dan!