Georgië is de Mol

Nooit gedacht dit te moeten zeggen, ik gooi het er maar meteen uit: ik heb oneindig veel medelijden met Ron Boszhard. En dit keer niet omdat hij de broer van Carlo is, maar vanwege een fragmentje uit dit interview. De eerste woorden van het artikel:

Het is Ron Boszhard (54) gelukt: hij doet mee aan Wie is de Mol. Hij deed er alles aan om gevraagd te worden, en besloot ten slotte maar gewoon een brief te schrijven.

 

HIJ DEED ER ALLES AAN.
Vorig jaar was het eindelijk zover en kreeg hij het verlossende telefoontje. Of hij mee wilde doen. Ron Boszhard’s jarenlange wens ging in vervulling. Samen met zangeres/actrice Loes Haverkort (en 8 andere kandidaten die waarschijnlijk op een andere vlucht, in een ander hotel zitten) vertrekt hij naar Moskou om op De Mol te jagen. Van alle programma’s op tv was dit zijn aller- aller- allerlievelings. En hij zat er nu IN. Voel je zijn geluk, de spanning, de euforie?

Alle zintuigen op scherp en go. Een twee uur durende speurtocht met Loes door de stad, jagen door metro’s, rennen over het befaamde Rode Plein, op zoek naar enveloppen, een kluis, jokers, de rest van de kandidaten en Art. Dag 1 van Ron Boszhard’s Wie is de Mol? avontuur eindigt waar het begon; op de hotelkamer. Bomvol adrenaline. Het hart bonkend in de keel. En een rood scherm.
HET rode scherm. Nog voordat hij zijn teamgenoten of zelfs Art himself in het echt heeft kunnen zien, zit hij op de Mol-gipsvlucht richting huis. En terwijl 9 kandidaten verder gaan met het waarmaken van zijn grote jongensdroom, staat Ron Boszhard voor ZAPP-sport op een druilerig voetbalveldje in Zuid-Scharwoude een item te draaien over de jubilerende 80-jarige lijnentrekker. Het leven is kei- en keihard.

En daarom heerst bij mij, naast de gi-gan-tische mindfuck van het eerste kwartier waar ik later over vertel ookHet Verdriet van Ron aan het eind van deze aflevering.

Wie is de Mol? 2018 (opgenomen in mei 2017) is begonnen, en hoe. Aan de opzet van de opdrachten lijkt tot dusver (helaas) nog niet veel verbeterd. Veel over-en-weer gecommuniceer met telefoons, gezoek naar enveloppen en van hot naar her geren en gerij.
Vijf duo’s starten elk in een hotelkamer waar een foto ligt en op tv een onverstaanbare, felgekleurde kermisvariant van een willekeurig RTL praatprogramma blèrt. Ineens komt Art in beeld. Hij steekt meteen van wal en legt in één zin de opdracht uit die net zo ingewikkeld is als hij lijkt. Kort samengevat komt het hierop neer:
– In de stad ligt voor elk duo een envelop.
– In de stad liggen voor elk duo twee jokers.
– In de stad ligt een kluis die binnen twee uur geopend moet worden met behulp van een code die alleen uit letters bestaat. Die code is tevens een aanwijzing naar de locatie waar Art zich heeft verscholen.
Vind je de kluis niet op tijd, dan moet je die zelfde avond nog een test maken en heb je grote kans om er uit te vliegen.

Elk duo heeft een kaart, met aan de ene kant een plattegrond van de stad en aan de andere zijde een uitgebreidere kaart van een deel van  Oost-Europa. Daarbij horen ook onbruikbare steeksleutelschroevendraaierboutenaandraaidingen waar iedereen mee zit te klooien maar niemand nog het nut van heeft ontdekt. Wordt vervolgd.

Ieder tweetal heeft ook factsheets van alle andere kandidaten, zodat ze alvast wat wetenswaardigheden uit hun hoofd kunnen leren. De achterzijde van twee sheets is voorzien van een hint voor de kandidaat wiens factsheet het is, en waarmee deze hun enveloppen/jokers/kluis in de stad kunnen vinden.

Dotan en modeontwerpster Olzay Gulsen (of zijn het toch zanger Ruben Hein en Georgina Verbaan? Ik haal ze steeds door elkaar) bellen met Bella Hay en journaliste Simone Weimans om wat factsheet-hints voor ze door te geven. Bella is zangeres van de band Tirzemarbel (fonetisch getypt want ik heb nog nooit van ze gehoord en ik kan het ook niet opzoeken want ze heeft as we speak niet eens haar eigen wikipedia-pagina. Dan weet je, dan zit je op het randje van Onbekende Nederlander-status. Haar vader Barry is wat bekender, maar die informatie houdt ze achterwege. Ze vertelt ons wel dat haar positivisme en onophoudbare vrolijkheid haar sterkste kanten zijn. We zien Bella een taxichauffeur vragen om een lift maar als hij geen gehoor geeft gooit ze kwaad de deur dicht en noemt ze hem chagerijn. Informatie achterhouden, check, liegen, check, Bella is De Mol. Bedankt voor het kijken en tot volgend seizoen!

Ruben geeft de locatie-hints van Bella’s factsheets door en Bella hoort door de telefoon ook heus wel dat het een niet onaantrekkelijk jongmensch is dus ze flirt met Ruben en zegt dat hij lekker bezig is. Ruben zegt dat hij niet kan wachten haar te ontmoeten. Ik zeg dat dit pas dag 1 is en ze over twee afleveringen achter een van de hooibalen van de lasergameopdracht (er is ALTIJD een lasergameopdracht) elkaar even goed knuffelen.

Zo wordt er, maar dan wat minder flirterig, tussen de verschillende koppels informatie uitgewisseld.

Emilio Guzman is het minder-fucked-up broertje van Javier. Net zoals dat Emilio Estevez het minder-fucked-up broertje van Charlie Sheen is. Ik vind hem een enorm leuke, guitige kop hebben dus laten we hopen dat hij er nog een tijdje in blijft, of de Mol is, maar dat kan niet, want dat is Bella.
Emilio is gekoppeld aan Stine Jensen, alleen bekend onder de hoog intellectuelen onder ons en deze lezen vast mijn blog niet dus ja, dit is de eerste échte Onbekende Nederlander sinds jaren. Ze is niet eens bekend als Familie Van [noemt u maar een BN’er]. Ze is vast familie van iemand, maar bijvoorbeeld niet van Robert. Anyway, niet-Javier en niet-Bekend hebben de informatie voor Dotan en Olzay.

Jan Versteegh (bekend van alle programma’s op TV waar Jan Versteegh kan praten over onderwerpen die Jan Versteegh aangaan, of liever nog, over Jan Versteegh zelf gaan) en Jean-Marc van Tol van Fokke en Sukke (vandaag beter bekend als De Jannen) bellen met Ruben en Georgina voor informatie.
Ruben: ‘Wij zitten in cafe dit-en-dat’
De Jannen: ‘Oh dat is tegenover de Sint Nicolaaskerk of zo?’
Het nog niet uitgedokterde systeem van de schroefsleuteldraaiijzertjes begint meer vorm te krijgen en wordt kort besproken. Het lijkt Ruben een goed idee om met behulp van dit systeem en de kaart elkaar te vinden.

De Jannen: ‘Hebben jullie een idee waar in Kiev je bent?’
Ruben: ‘KIEV? Zei jij Kiev?!’
De Jannen: ‘Ja.’
Ruben (lacht): ‘Wij zijn niet in Kiev, vriend. Wij zitten in Almaty, Kazachstan!’

Eén voor één komen de duo’s in beeld en vertellen ze over de telefoon waar ze zitten, op het moment dat ze door krijgen WAT ER DE FUCK AAN DE HAND IS.

De Jannen zijn in Oekraïene.
Ruben en Olzay in Kazachstan.
Emilio en Simone bevinden zich in Baku, Azerbeidzjan.
Ron en Loes in Moskou.
En Bella en Simone staan in Jerevan, de hoofdstad van Armenië.

WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAT

BOMBOM BOMBOMBOMBOM BOM BADABOM begincredits van Wie is de Mol zodat Nederland even de tijd heeft de restjes brein van het tv-scherm af te schrapen.

*klop klop*

Hallo, bent u er nog? Glaasje water? Ondertussen dendert de speurtocht gewoon door, maar nu met het besef dat iedereen in een compleet ander land zit en dat de uiteindes van de schroefsteeksleuteldraaiknopijzertjes een cirkel vormen die via de steden op de andere uiteinden (dit is niet te volgen, maar geloof me maar, het is een kloppend systeem) leiden naar één stad op de grote kaart van Oost-Europa en die stad is Tiblisi, Georgië.
Dát zal de stad van Art zijn en dát zal ook het codewoord voor de kluis wezen. Nu alleen nog de kluis zien te vinden. En het geld en het liefst ook de jokers. Als de kandidaten er écht niet uitkomen is er altijd nog een optie om Art’s voicemail te bellen, maar daar zit per belletje wel een bedrag aan verbonden. Eerst 500 Euro en daarna 1000 Euro, maar dan heb je ook wat. Een belachelijk hoge telefoonrekening die je alleen krijgt als je 3 dagen onafgebroken met je tante in Australië aan de telefoon hangt én de hint dat de coördinaten van de kluis M18 is. Je had je al dat geld ook kunnen besparen als je goed naar een van de enveloppen keek. Daar stond niet ‘WIDM18’ maar ‘WID M18‘ – met een spatie in het midden. Simone is de enige die dat ziet,  maar met haar journalistiek vermogen mag je ook hopen dat ze de spaties uit de regels weet te vissen.

Ron en Loes vinden 2000 Euro, evenals Dotan en Georgina en De Jannen.

Bella en Simone, Ruben en Georgina, Emilio en Stine vinden jokers. De Jannen stappen triomfantelijk wapperend met hun 2000 Euro in de taxi van een malafide Oekraïener die ze een tijd lang doelloos rondrijdt, want voor al dat geld kan hij ze de rit van hun leven geven.  Niet wetende dat die 2000 Euro twee geplastificeerde printjes zijn die straks voor het dubbele bedrag tijdens de Molloten Fandag wordt geveild. Het duurt even, maar het lukt De Jannen zich te bevrijden uit de klauwen van de chauffeur.

Iedereen behalve De Jannen en Loes & Ron weten de kluis te vinden (en te kraken met – zoals verwacht – het codewoord Tiblisi en daarin twee tickets naar deze stad). Dat betekent dat zes kandidaten linea recta doorvliegen naar Art en de andere vier nog even peentjes zweten op de hotelkamer tijdens het invoeren – en eigenhandig bekendmaken van de test. Dat welbekende moment dat Art achter zijn Laptop Des Doods tergend langzaam een naam intikt en op de ‘ja  schiet op en maak nu maar dat scherm bekend!’-knop klikt, dat is er vandaag niet. Dat moment moet de kandidaat namelijk zelf uitvoeren en dat maakt het nóg spannender en gemener. Het overkwam dus Ron.

De zes kluiskrakers worden in Georgië door Art verwelkomd en hij vertelt ze dat Ron pleite is. Wat ook weg is, zijn de 2000 Euro die Olzay aan hem overhandigt en daarbij nog 3000 extra Euro die ze nog niet hebben verdiend maar wel zijn opgebeld aan Art’s ranzig dure voicemailberichten die in totaal 5000 Euro kostten.
We hebben min-3000 Euro in de pot, 6 kandidaten in Tiblisi, 2 Jannen in Oekraïene en een Loes lost in Moskou, Trojka hier, Trojka daar, tot volgende week!*

*Mededeling van huishoudelijke aard: volgende week ben ik er niet en kan ik dit niet ‘live’ zien, dus ik kan hier ook niet over bloggen. Het is sowieso ook niet zeker of ik dit iedere week volhoud, het is maar dat je het weet. Dus noem dit maar zo onvoorspelbaar als een reguliere aflevering van Wie is de Mol?