State of the Art

Voor een laatste keer staat Art met de brandende zon in z’n smoel en het zweet druipend over zijn rug ons kort bij te praten over de stand van zaken. In de achtergrond komt de boot aan met daarin 2 finalisten, een bijna-finalist en de Mol. Wie vlak voor de finale afvalt, zien we halverwege de uitzending.

Na positieve reacties op de vertoning van zijn ontblote bovenlijf besluit Tygo een stapje verder te gaan en zijn witte kadetten aan ons te tonen terwijl hij het water in loopt om een stukje te zwemmen. Zijn zaakje houdt hij verborgen achter een hand, de andere hand houdt een biertje vast. Terwijl Freek langzaam maar zeker hetero wordt geniet de rest van een welverdiende relaxete avond. Art keek toe en zag dat het goed was.

We zien de beelden weer uit aflevering 1, waarin de Filipino de enveloppen in diverse brievenbussen stopt. Art heet het viertal welkom op Ellis Island, een eiland dat is vernoemd naar de eigenaar, die Ellis heet. Of een eiland dat is vernoemd door de productie, zodat we over een week een hint te horen krijgen (iets in de trant van ‘L’ is ‘IJ’, ik raaskal ook maar wat) waarvan we collectief in shock raken.

Art staat bij een grote brievenbus waar post in zou moeten zitten, ware het niet dat alles verkeerd is bezorgd. Ik wist niet dat PostNL ook zo ver buiten de grenzen medewerkers heeft zitten. Niet gevreesd, PostNL heeft Art een handige kaart gegeven waarop de zes bussen staan gemarkeerd waarin de enveloppen zich moeten bevinden. Een soort back to basics track & trace. Er worden twee duo’s gevormd. Duo Zonnebril: Freek en Susan, en Duo Zonderbril: Sofie en Tygo. Ieder duo krijgt een bootje mee en zo sjezen ze rondom de eilanden om de brieven te halen. Zonnebril moet er 4 verzamelen, Zonderbril 2.
Susan laat Freek naar de eerste brievenbus rennen. Daar haalt hij 1 envelop uit, geadresseerd aan Daphne. Sofie haalt haar eigen envelop, gericht aan Susan, uit de brievenbus. Ondertussen houden de duo’s elkaar op de hoogte met portofoons, wat vaak lastig is te verstaan door de motors van de boten, maar voor Freek vooral door het constante woooeeehooeeeeee van Susan. Er wordt een brief uit de bus gehaald. WOOEHOOOOEE! De motor van de boot start. WOOEEHOOOEE!!! De boot vaart over het water. WOOEEHHOOOEEEEEE! Tygo heeft een retestrak Superman-onderbroekje aan!!!11!!! WOOEEHOOOOEEE!

Susan haalt de tweede envelop uit de volgende brievenbus, maar het zou kunnen dat er meer in lag. Er stond in ieder geval haar naam op. Tygo pikt een envelop naar Jennifer op. Freek haalt er twee uit de bus, beiden aan Susan, geschreven met exact het zelfde handschrift. Na wat gefilosofeer komen ze tot de conclusie dat dit de gestolen envelop van Jan-Willem was. Op het andere eiland biecht Tygo aan Sofie op dat hij de envelop van zijn maatje had gestolen. Ze is een beetje ontdaan hiervan, maar het onderbroekje is erger.

 

 

De volgende brievenbus wordt al vrolijk pratend en lachend opengemaakt door Tygo, en dan blijkt deze leeg te zijn. “Empty as a bucket”, fluistert hij verbaasd, en de lach verdwijnt als sneeuw voor de zon.

Omdat Art geen tijdslimiet voor deze opdracht had opgegeven maken de kandidaten nog even lekker een ererondje om uit te waaien, voordat ze naar Ellis Island terugkeren en de buit afgeven. 2750 Euro in rente komt erbij in de pot, naast het geld dat al in de enveloppen zat.

Tijd… voor de Test. Maar eerst nog even wat eten. Tygo zit een flink bord spaghetti zonder saus, ballen of enige verdere garnering naar binnen te werken. Het liefst heeft hij zijn eten dus ook bloot. De rest telt het geld. Ineens gaat rechtsonder de teller van de pot een paar honderd euro naar beneden.

In de test gaan Tygo en Sofie voor Susan en Susan voor Sofie. Freek heeft een vrijstelling dus die mag even rustig aan doen en toekijken hoe Art de andere drie met een simpele laptop de stuipen op het lijf jaagt.

Susan krijgt een groen scherm en daarna Sofie. Dus Tygo is degene die vlak voor de eindstreep struikelt. Sofie heeft het gevoel dat er ineens 5 kandidaten weg gaan, omdat Tygo zo veel is. En dat ondanks het handjevol en het Supermanbroekje. Tygo vertelt tegen Art dat hij nog een stuk of twee, drie deelnemers naar huis heeft gewerkt door zich verdacht op te stellen. Maar uiteindelijk zijn het Freek, Sofie en Susan die als laatste lachen.

Art zit op een bankje, met z’n poezelige voetjes in het water, en babbelt door over wat we allang weten. Maar het is geen straf om te kijken en luisteren naar Art op een bankje. Alles neemt hij in één take op en hij is weg voordat het vloed wordt en de hele lagune met brandende fakkels wordt gedecoreerd. Dit is het toneel voor de laatste opdracht. In de lagune dobberen flesjes met stellingen die de finalisten en de Mol moeten verzamelen. De stellingen die kloppen, leveren geld op, als ze foute stellingen meenemen kost dat ze geld. De flesjes die de Mol oppikt tellen niet. En daar gaan ze, beetje pootjebadend, boodschappentasje in de hand, beetje zwemmend. Het ziet er schitterend uit maar verder is het best saai om naar te kijken, met wederom talloze flashbacks en bevestiging van wat we al wisten:
Freek verdenkt Sofie. Susan ook. Sofie verdenkt Susan. De bal is rond, het gras is groen, het weer is warm.

Na afloop van de opdracht proosten ze tijdens het diner op hun prestaties en de mooie, spannende dagen die ze achter de rug hebben. Dit doen ze onder een prachtige sterrenhemel, om te janken zo mooi.

Dag 18 – Palawan
Een laatste momentje voor de laatste Test, waarin de kandidaten zich afzonderen en hun mollenboekjes doornemen. Iedereen gaat vol op zijn of haar verdachte. Wanneer de Test voorbij is, komt iedereen bij Art bijeen voor de uitslag. De uitslag waarvan we weten dat die pas volgende week echt écht komt, want de resterende tijd wordt volgemaakt met eulogieën van heb ik jou daar. Ik denk dat bij de kandidaten maar een kwart van Art’s praatjes binnenkomt, want iedereen staat strak van de spanning, en Freek met stip op 1. Die zou ’t niet eens doorhebben als de vlonder instort en iedereen in het water dondert. Sterker nog, Freek zou gewoon blijven staan.

Gelukkig heeft Art voordat hij ons uitzwaait nog wel een drietal tipjes van de sluier. Namelijk, dat Susan niet de winnaar is. Sofie niet de verliezer. En Freek niet de Mol.

Gezien het feit dat de titel van deze aflevering ‘iets kan gebeuren’ is, en mijn theorie daarmee nog steeds roestvast staat*, en niet alleen daarom, want ze was deze week ook nog eens rete-verdacht, weet ik het zeker.

Susan is de Mol.
Tot volgende week!

* Ik kom er net achter dat m’n theorie vandaag zelfs DE KRANT HEEFT GEHAALD, soort van. Trots en een tikkeltje gegeneerd. En daarom zet ik ‘m hieronder nog eens neer. Graag gedaan.