Hives

Bedoelde u: hyves  

Nee. Hives. Want de free online dictionary zegt dat de betekenis hiervan “A skin condition characterized by transient, itching welts, usually resulting from an allergic reaction” is.
Kort gezegd: irritant.

Nu is het schrijven over Hyves-ergernissen net zo 2009 als Hyves zelf, excuses daarvoor. Toch wil ik het er over hebben.

In 2005 ging ik ‘op Hyves’. Hartstikke leuk, krabbelen, foto’s neerzetten en vooral: zoeken naar foto’s van mensen uit het verleden, bij voorkeur vervelende mensen uit het verleden en hopen dat ze in de afgelopen jaren oud, dik en lelijk zijn geworden.

Sinds een maand of 2 ben ik me langzaam maar zeker aan het deprofileren, onthyven. Ik was al steeds minder actief en logde af en toen nog in om de paar mensen die niet op Facebook/Twitter of in real life (oh ja, die real life, je zou het haast vergeten) te vinden waren, te volgen. Maar het werd steeds erger en het ging steeds viezer aanvoelen.

Het begon met de smileys. Die vrolijke olijke gele snuiters die onze diepste gevoelens uitdrukken. Handig. Sippe smiley, Boze smiley, Smiley die cool is, Smiley die lacht, een dansende banaan.

Allemaal leuk en aardig, totdat ze ook onze activiteiten overnemen. Autorijden, feesten, strijken, wassen, computeren, ziek zijn, op je hoofd tollen, paardjerijden. Ook handig ter opfleuring van je tekst maar je kan te ver gaan. De druppel kwam bij de komst van de Borstvoedingssmiley.

Oh mijn God, de borstvoedingssmiley. Wie is op dat idee gekomen? Mag ik daar een lichte elleboogstoot op uitvoeren?

Smiley kreeg een of andere gekleurde narrentooi op z’n kop, werd vrouw en kreeg een mini-smiley tegen zijn (sorry, haar) borst aan gedrukt. Inclusief zuig-bewegingen. Om onpasselijk van te worden. Het werd nog erger toen deze smiley from hell ook nog eens toegepast ging worden. Zonder direct een beschuldigend vingertje te wijzen, maar ik doe het toch: de werkende moeders en huisvrouwen. Grootgebruikers. Bij reacties op aangekondigde zwangerschappen en geboortes wordt Borstvoedingssmiley ingezet. “Ohhhh kind wat leuk, een kind, hier, een geel wezen met een slecht kapsel en pixels aan haar tiet, laat je me weten wanneer we beschuit met muisjes kunnen komen eten?”

Sowieso komen woorden er steeds minder van pas, alle dagelijkse activiteiten worden middels de avonturen van Smiley uitgebeeld.

Vertaalt zich in:
“Net de 3e was gedaan, zometeen met de auto boodschappen doen en dan strijken en de jongste voeden en naar de speeltuin en daarna nog wat hobbyphotoshops maken die zelfs Anne Geddes* zouden doen huilen en daarna tv kijken en dan slapen ik ben er moe van.”

En dan nog even over de ‘respect’ optie, die je bij een reactie kan aanvinken. Voor wat? ‘Zo, net 2 kilometer gelopen naar het treinstation om m’n schoonmoeder op te halen, nu vijl ik haar teennagels onder het genot van een bakske koffie.’ 32 Hyvers respecteren dit. Nu is Facebook ook heel beperkt met de ‘vind ik leuk’ optie, want ik mis nog heel erg een ‘vind ik niet leuk’ of ‘TMI’ button. Maar het is ook geen respect. ‘Respect’ geef ik aan de derdewereldlander die net 3 dagen naar de dichtstbijzijnde put heeft gelopen voor een half emmertje water. Of de jongleur die zonet 15 minuten lang twintig Ming-vazen hoog heeft weten te houden. Ik noem maar een voorbeeld.

Ik ben Hyves-moe. Ik wil er van af maar toch ben ik te nieuwsgierig naar andermans klein leed om mezelf er helemaal van te distantiëren. Wat jammer dat daar nog geen smiley voor bestaat.

*Nu Anne Geddes zo ter sprake komt besef ik me dat deze zuigelingenkunstenares ooit nog een aparte blogpost verdient. *ril*