Witte eikels en zware zakken

Laat ik alvast aangeven dat het beeldmateriaal in mijn blogpost van deze week vooral Rik-georiënteerd is, om vermakelijke, logische én informatieve redenen. Mijn excuses voor mensen die niet zo’n fan zijn van Rik. Tevens is mijn post doorspekt met dubbelzinnigheden. Ook dit is onbedoeld maar geheel functioneel. 

Mijn Wie is de Mol? post heeft ietwat vertraging opgelopen deze week. Mede dankzij een WIDM-viewing elders en vervolgens ‘dankzij’ een niet naar behorend functionerende harddisk. Weg opname! Hallo matige screenshots van laptop! Meuhhh! Wederom; excuses.

Notulisten: de titel van deze aflevering is Scheepsrecht. Daar kan je iets met ‘driemaal’ uit halen (het aantal opdrachten dat is uitgevoerd). Of het feit dat er eindelijk iets lukt (namelijk het vullen van de pot).

Scheepsrecht!
Scheepsrecht!

Of, ik weet niet, misschien iets met schepen of EEN ANKER OP JE SHIRT, WAUW.

Dag 3, Colombo

Er wordt een berichtje bezorgd in de kamer van Marlijn en Rik. Marlijn leest hem terwijl Rik aan het douchen is. Ze is een slimme meid, want ze roept Rik er op het juiste moment bij. En daar zijn we allemaal dankbaar voor. Het Acht Uur Journaal gepresenteerd door Rik met de Badlaken. Het zal nooit meer hetzelfde zijn.

Een perfecte still uit een perfecte film die niet bestaat. <3
Een perfecte still uit een perfecte film die niet bestaat. <3

Het briefje is afkomstig van De Mol en is de ‘hoort wat’ van de ‘voor wat’ uit de vorige aflevering. Marlijn wordt verzocht om 100 Euro “uit de pot te kijken” bij de volgende opdracht. Doet ze dat niet, dan zullen daar gevolgen voor zijn. De grootste straf is toch wel het ontzien van de toegang tot een kamer met Rik, dus wijselijk besluit ze De Mol daarom een handje te helpen. Overigens verdenkt ze Rik er niet van de Mol te zijn, want hij is, zegt ze, veel te lief.

Viktor krijgt ook een briefje van De Mol. Daarin vertelt hij dat hij het respecteert dat hij geen gebruik gemaakt heeft van zijn aanbod door zijn joker niet in te zetten. Oké, bedankt.

De eerste opdracht vindt plaats in de National Gallery. Om nog specifieker te zijn, de ART GALLERY. Ergens in Nederland gaan alarmbellen af bij Jan Kooijman, die er nog steeds van overtuigd is dat Art de Mol is.
In de galerij hangen 87 werken van lokale kunstenaars waarvan in een naastgelegen, lege ruimte, kopieën op exact dezelfde plaats moeten worden opgehangen. Daar krijgt de groep 30 minuten voor. Als er meer dan 25 schilderijen goed hangen, komt er 500 Euro in de pot; bij meer dan 50 zijn dat 1.000 Euro. En als alles goed hangt 2.000.

Er mag gespiekt worden, 10 seconden, wanneer men maar wil. Maar dat kost per persoon 100 Euro. Aha! Dus daar komt Marlijn’s opdracht van De Mol van pas.
De tijd gaat in en iedereen probeert binnen 30 seconden hun deel van de ruimte in zich op te nemen. De schilderijen zullen vast titels hebben als “Onze Lieve Grootvader In Traditioneel Gewaad Wachtend Op Zijn Laatste Avond” en “Voluptueuze Vrouw, De Donna Van Sri Lanka”. Ze zijn door de kandidaten gemakshalve omgedoopt tot “Ouwe vent in pak” en “Grote Tieten”.

Vrijwel meteen nadat ze aan de slag gaan in de lege ruimte, krijgt Ajouad ruzie met Marlijn over elkaars territorium. Voordat de boel uit de hand loopt, roept Chris iedereen bijeen om even een minuut te vergaderen.

Potentiële Mollenstreek-alert! Je bent bekend met vergaderingen? Die hebben één gouden regel: ze lopen al-tijd uit. Chris weet dat. Dus, Chris zou hier best eens met opzet wat tijd willen doen verliezen.

Tijdens het ophangen van de schilderijen is vrijwel iedereen bezig met het sjouwen van de kunstkopieën. Behalve Margriet, die is vooral druk bezig met rondlopen, stressen en aanwijzen. Ze wordt geen een keer betrapt met een lijst in haar hand. Eigenlijk net als vorige week. Lekker bazig en chaotisch doen en niks uitvoeren.
Marlijn’s missie volbrengt ze snel wanneer ze, samen met Chris, even de galerij in gaat om te spieken. Even later doet ze dat nog een keer, met Evelien.

Potentiële Mollenstreek-alert! Chris heeft als theorie dat De Mol aan het eind van een opdracht gaat saboteren, want dan kan niemand het nog ongedaan maken. Derhalve verwacht hij dat De Mol zich aan zal dienen als Rik voorstelt dat er nog één iemand een laatste spiekronde gaat gehouden. Carolina gaat de galerij in. Chris gaat haar achterna. Want De Mol gaat per slot van rekening als laatste. 

Na een half uur sjouwen hangt de boel schots en scheef met Scotch tape en touwtjes te bungelen aan de muren.

Art vindt het goed. Goed genoeg voor 1.000 Euro, hij had geen zin in tellen maar zo’n 54 stuks hangen er goed. De rest gelooft het eigenlijk niet echt. Dit uit zich als volgt:

Wut?
Wut? We telden er drie of zo? Wut wut wut?

Maar er is bij elkaar 9x gespiekt. Da’s 900 Euro van het totaal, dus een negatief saldo zou wel heel erg sneu zijn. Een treurige honderd Euro blijft er in de pot. Maar hé! Er is eindelijk sprake van een pot! Margriet wil deze maar wat graag beheren omdat De Mol haar en Martine een joker had beloofd als een van hen penningmeester wordt. Eigenlijk wil de rest liever Rik want Rik is lief, maar Margriet is van opzij opzij OPZIJ en werkt zo haar reuzenlijf richting Art, graaiend naar het beetje geld dat ze hebben verdiend.

Aangekomen in het hotel ligt een brief voor haar en Martine klaar. Van De Mol, natuurlijk. Met de ‘voor wat hoort wat’ dreiging. Te moe om onder de indruk te zijn maken ze zich klaar voor de volgende dag.

Dag 4
Aan het ontbijt krijgen de kandidaten telefoon van Art. Het zal weer eens niet! Hij zoekt drie mensen die een speciale voorstelling bij willen wonen en de rest mag de stad in.

Caroline, Martine en Marlijn gaan de voorstelling bijwonen. Die vindt plaats in het Regal Theater, een oude bioscoop. Op een groot scherm worden wat Srilankese commercials afgespeeld. Voor Anchor (ANKERRRR) butter (butter butter, only butter butter!). Voor Superstar candy. Voor Cream Soda en oh! Kijk eens! Voor een Enige Echte Onvervalste Wie is de Mol Joker! Hiervoor moet een telefoonnummer worden gebeld: 06 – 27 30 32 88. Ik ga ’t niet bellen, dat hebben er vast al honderden gedaan.

In ieder geval was het tijdens de opname Art’s nummer. Misschien moet ik toch maar eens gaan bellen. Het is een voicemail. Hij vertelt dat je na de piep moet zeggen waarvoor je belt en dan krijg je een joker. Leuk joh, blijf maar strooien met die dingen. Daarna komt Art in beeld op het doek en legt hij de opdracht uit. De rest van de kandidaten zit in tweetallen doodsangsten uit te staan in een tuktuk en het is de bedoeling dat ze de weg naar het theater zien te vinden. Die route wordt in een film afgedraaid op een three-way split screen, aan de drie dames in de bioscoop. Zij hebben de taak om elk een duo via ‘n mobiele telefoon de route af te laten leggen en ze binnen een half uur binnen te krijgen. Per duo levert dat 500 Euro op.
De duo’s zijn Evelien & Ajouad, begeleid door Carolina (die meteen goed begon door te kijken naar het verkeerde filmpje). Marlijn was verantwoordelijk voor Rik & Margriet. En Viktor & Chris moesten de weg zien te vinden met behulp van Martine.

Er is veel verwarring en Marlijn heeft grote moeite met het omschrijven van een groot, wit koepelgebouw. Na tevergeefs gezocht te hebben naar de juiste woorden vergelijkt ze het met een witte eikel. Iedereen vindt het een belachelijke verwoording maar het helpt ze wel sneller naar de juiste locatie.
Chris heeft zijn eigen interne troubles omdat hij zich moet laten navigeren door een vrouw en hij dit niet hardop durft te uiten op tv. Vrijheid van meningsuiting, Chris! Laat horen die mening, we respecteren het! We fikken je niet af! Het klopt eigenlijk wel een beetje. Maar laat het Margriet niet horen.

Dik binnen de tijd komen alle duo’s binnen. De volle bak, 1.500 Euro, is er verdiend. En dat allemaal dankzij de Witte Eikel.

Chris en Ajouad gaan even voetballen met wat jochies in een veld. Niet voor lang.

Art heeft alweer een nieuwe opdracht. Give us a break, Art! ’t Is warm, we zijn op vakantie, net nieuwe kleren aangetrokken, kom je weer aanzetten met een klus. ZUCHT. Dit keer heeft hij wat ladingen die verplaatst en gelost en geladen moeten worden. Een vrachtwagen vol rijstzakken die het magazijn in moeten. En twee heeeeele grote karren met heeeeel veel willekeurige zakken rotzooi die in de geloste vrachtwagen moeten worden geladen. Dat alles binnen drie kwartier, voor 1.500 Euro. Dat lijkt veel geld voor zo’n korte tijd maar deel het eens door 9 en trek daar de 5 jaar van je leven ook van af die je met deze klus inlevert. Ik zou het er niet voor over hebben.

In drietallen gaan ze aan de slag. Martine staat in de vrachtwagen rijstzakken in de armen van Chris en Ajouad te gooien. Ajouad houdt een race tegen de klok en Chris laat zijn spierballen zijn. Viktor heeft bij de lokale bevolking veel bekijks met zijn lange slungeligheid en zijn partners Marlijn en Evelien met het feit dat ze de enige vrouwen zijn die in de wijk rondlopen en vlees tonen. De weinige kleding die ze aanhebben is met al het geduw en getrek flink bezweet en uitgerekt aan het worden. Dit doet de gemiddelde Srilankese man wat.
Margriet en Carolina zijn Rik op weg naar een hernia aan het helpen. Een klein mannetje dat met gemak de kar omhoog tilt geeft de arme jongen een ego-tik want Rik krijgt hem zelf niet omhoog.
Ik had je gewaarschuwd over die dubbelzinnigheden.

Ook dit is Rik.
Ook dit is Rik.

De kandidaten slagen er toch in om de opdracht binnen de tijd te voltooien, mét alle zakken nog op de goede plaats. 1.500 Euro in de pocket! In totaal bedraagt deze nu Euro 3.100,-. Exclusief BTW. Huidige koers.

Tijd voor de test. Wie verdenkt wie?

  • Chris: Carolina
  • Evelien: Chris en Margriet
  • Tijdens de test van Margriet ligt er een briefje op tafel klaar voor haar. Zij en Martine krijgen een joker als ze 200 Euro inlevert voor de pot. Dat doet ze.
  • Marlijn zet een joker in, maar we zien niet wie ze verdenkt.
  • Caroline: Chris en Martine. Ze zet een joker in.
  • Rik: Marlijn
  • Viktor: Chris en Rik
  • Martine: zet een joker in

Het groene scherm van de dag is voor Chris, Margriet en Rik. Ajouad had zijn vrijstelling ingezet. Bij Evelien springt het scherm op rood. Vrijheid van meningsuiting dus good riddance mag door me gezegd worden.

Tot volgende week!