Pluk de Dag

Het is Date-Dag vandaag. De redactie van BZV heeft hun uiterste best gedaan om zo ongelukkig mogelijke activiteiten te bedenken voor de heren en dames. Mijn complimenten hiervoor. Het brengt het saaiste in de mens naar boven en daar kan je je maar beter op voorbereiden.

Na een dag kantklossen en fierljeppen (of in ieder geval het equivalent ervan) besluiten de boeren welke 3 waardig genoeg zijn om de bedsteeën te komen vullen. Ik kan alvast verklappen dat er twee shocking exits zijn. Om de spanning hoog te houden komen die aan het eind van dit stuk. Laat ik beginnen met de Saaiste Date-Dag.

Willem
Activiteit: Heet ijzer smeden in een zweterig hok, boottocht, koken, eten.

De meest gesproken woorden tijdens deze date waren KLENG KLENG KLENG. De smids helpen de lichtjes tikkende mannen een beetje door ze wat ruwer te laten slaan. Ondertussen worden voorzichtige gesprekjes aangeknoopt en kijkt men verliefd naar elkaar terwijl de kale hoofden glinsteren van het zweet. Ed peilt of Willem handig is met de handen. Voordat dit familie-program té homo-erotisch wordt voor KRO-standaarden, worden de mannen verhuisd naar een bootje op het water. Alwaar een fles wordt ontkurkt en het champagne er uit gutst.

KRO, jullie helpen niet echt met die beelden.

Klaas wil weten wat Willem verder nog op een doordeweekse dag doet, behalve werken, Willem’s antwoord is dat hij wel de hele dag werkt en eigenlijk komt het erop neer dat hij een beetje een saaie lul is die op geen enkele vraag een leuk antwoord weet. Wel een eerlijk antwoord, maar gewoon geen leuk.
Daarna wordt er wat gekookt met kruidenkaas en kletsen de mannen onderling wat over die lieve lieve Willem en oh wie zal hij kiezen? Klaas vertelt, tijdens het eten, temidden van de rest, dat ie Willem wel heel leuk vindt en hoopt dat hij hem kiest. Dit is wat non-nieuws maar legt nog wel wat extra druk op de iele schoudertjes van Willem.

Tegen Yvon zegt Willem dat er een persoon bij zit die hem een fijn, veilig gevoel van vertrouwen zal geven. Maar hij weet nog niet wie. Dat is het zelfde als voor de diepvriesrij in de supermarkt staan, alle pizza’s te zien en te weten dat er een pizza is waar je vanavond ontzettend van gaat smullen. Je weet alleen nog niet welke pizza het is. Dus je pakt er maar een paar uit. Zolang het geen salami is.
Duidelijk?
Maar er zit er eentje tussen en hij moet er drie kiezen. En die drie zijn:

Klaas, Jurjen en Jacob

Martin
Activiteit: Krabben, kokkels en oesters zoeken op een boot en groente snijden op de boot en later in de modder nog meer dingen zoeken en dan weer terug op de boot. Er is ook een golden retriever bij want Martin houdt van blond.

Het k-woord komt vaak voor tijdens de gesprekken met Martin en z’n dates: Kinderen. Arme dates, je weet niet wat je gaat doen, bereidt je voor op het ergste, en daar zit je dan op handen en knieën in de modder met de man van je dromen te graaien naar kokkels en te praten over jullie latente toekomst.
Martin vraagt zich vooral veel af. Hoe het is om straks een van de dames permanent in zijn huis rond te zien lopen. Hoe het is om met hun kinderen rond te lopen. Wie van de kinderen er kookt (die van Wilma een keer per week). Welke kinderen ze het grove werk laten doen en wie alleen de ramen hoeft te zemen, wie is er de Bob.
Swaen (die van ’t friese tegeltje tijdens de speeddate) zegt tegen Martin dat haar kinderen vinden dat ze gauw een papa moet zoeken. Tijdens een groepsgesprek komen er nog tal van wijsheden over rijkheid en herkenning en mooie vogels naar boven, ik mis een ohmmmm-moment maar die zal er ongetwijfeld tijdens de logeerpartij nog een komen. Martin is een leuke kerel maar het is allemaal nog te gezellig en delftsblauw nu met die zijige troela’s.

De drie moekes die mogen komen slapen bij Martin: José, Wilma, Swaen. Waarbij Swaen het nog even bij een van de twee afvallers in-tegelt door haar te knuffelen en te zeggen “Jij gaat heel heel heel heel gelukkig worden.” In tegenstelling tot jijzelf?

Henrieke
Activiteit: Highland-gamen. Zeg maar, LARP maar dan met kilts en postzakken maar dan anders. Mannen met rokken zijn very fashionable, maar je moet er wel het juiste type voor zijn. En geen van deze mannen is dat juiste type.

We beginnen met postzaksmijten. Oh dus dat gebeurt er met de weinige brieven die ik verstuur en niet dan wel weken te laat aankomen? BakkeBarrie doet zijn stinkende best om zo hetero en stoer mogelijk over te komen maar feit blijft, hij draagt een rok. In een stiekem moment tovert hij uit z’n broekzak (continuïteitsfoutje!) een kado’tje voor Henrieke tevoorschijn. Ik zie niet duidelijk wat het is, het is van metaal en het heeft de vorm van een hart en er staat “Vinden we de sleutel?” op. Misschien is dit deel 1 van een serie en geeft Barrie op de volgende date een ander voorwerp met cryptische omschrijving dat het wat duidelijker moet maken. Een extra spanningsboog aan het programma!

Tom vindt het allemaal wel leuk, al dat sjouwen en bouwen. Althans, dat constateer ik want hij lacht maar ik versta niet wat hij zegt. Het is één lange aaneenschakeling van woorden. Iets met bamboestokkiesler’nelkaarbeterkennn.
Gelukkig is daar Robin (De Voetballer), lieve, zachte, goedaardige maar goddank verstaanbare Robin. Een virtuoos met pijl en boog, een ware cupido. Maar is hij hetero genoeg voor Henrieke?
Bodywarmer Bert en zijn gebrek aan zelfvertrouwen (en kledingsmaak) vindt zichzelf nog steeds een beetje een figurant in haar leven. Bescheiden als hij is lukt het ‘m niet een echt woest aantrekkelijke indruk te maken naar ‘t schijnt. Rick-Jan weet ook niet zeker hoe hij de click het beste kan krijgen maar het ligt ook niet aan hem. Ze moeten een constructie bouwen van flinterdunne bamboehoutjes. Zo anti-Rambo. Kantklossen is sexier.

Tijdens het kluiven van het eten vallen wat stiltes, totdat Tom tot overmaat van ramp vraagt “mwahhhbenjeromantiestiepof?” Heen en weer wordt er wat over gemompeld, Henrieke vraagt de heren of ze romantisch zijn en de heren knorren en gniffelen er om en kluiven verder. Arme Rick-Jan komt maar niet tussen de conversaties.
Henrieke, inmiddels roodverbrand van de dag, zegt tegen Yvon dat Barrie en Tom wel wat drukker zijn en de andere jongens wat rustiger. Ze zoekt een rustige jongen en wordt een beetje emotioneel van alle rustige en mompelende en opdringerige types waar ze nu uit moet kiezen. En dan volgt het oordeel:

Barrie, Bert

BERT!!!??

Ja, Bert. Ik ben zo blij voor die jongen. Moet er per sé nog een derde bij? Ach, natuurlijk, Voetb…. nee. Nee, Rick-Jan. Rustige Rick-Jan! Er is geen plaats voor de puntige voetbalknieën van Robin in de hooischuur van Henrieke. Helaas.

Henk
Activiteit: Capoei…coap…capu…. Braziliaanse vechtsport aan ’t water. Daarna klimmen. Daarna aan een tuigje aan een touw naar beneden rutschen.

Henk begint ontspannen aan z’n dag, beschouwt het alsof hij met vijf vriendinnen op pad is. Lisa heeft in ieder geval al een band met hem want ze zijn beiden motorisch gestoord. Als een echte boerenhork molenwiekt hij met zijn been door de lucht. Sjèrrun is natuurlijk ambitieus en perfect en lacht lief en doet lief en zet Henk op z’n plaats wat betreft zijn gebrek aan motoriek. Ze elleboogt zich een weg naar zijn hart ….. denkt ze.
Fiona praat met Henk over zijn keuze-moment terwijl ze kijken hoe de rest van de dates naar beneden rutschen. Sharon wil dat Henk als eerste gaat rutschen want dan kan ze naar ‘m kijken. Oké, Sharon, het wordt een beetje te spontaan en laat-me-je-kontje-zien-giechel-giechel nu.

BBQ bij zonsondergang. Met de bordjes op de schoot praten ze allemaal nog een beetje verder. Sharon graaft haar graf nog wat dieper door Henk te vragen of hij romantisch is. Nou, als het koud is dan koopt ie een trui voor haar. Als de waterkoker het niet doet koopt hij een waterkoker voor haar. Van die dingen. Aandoenlijk lachwekkend. Ik denk dat het niet zozeer zijn idee van romantiek is maar meer het idee dat ze van hem een trui moet dragen.
Een trui.
Tijdens het gesprek met Yvon zegt hij dat sommige dromen wat lastiger waar te maken zijn en dat geld en spullen niet zo belangrijk zijn. De exit van Sharon is na deze uitspraken nauwelijks meer een verrassing. De drie die Henk kiest:

Yoni, Fiona en Lisa

En dan is er Aad.
Activiteit: Praten over Aad terwijl Aad de kas in gaat en culinair doet met groenvoer, wat Aad maar een beetje raar vindt en daarna gaan ze aan de haal met schapen.

Al bij het betreden van de kas wordt de toon gezet. Aad krijgt van de kweker een mand en hem wordt gevraagd om uit alles wat er zich in de kas bevindt dingen te kiezen die hij nooit zou kiezen en daar de juiste smaak bij te zoeken.
Ho, ho even. Dit is Aad en regel 1 is: Aad vertelt wat jij moet doen, niet andersom.
“Ik ben dus geen kruidenboer! Ik ben dus GEEN fijnproever!”, blaft hij de nietsvermoedende kweker toe. Nee, dat zien we aan de keuzes die je maakt, Aad. Terwijl de dates verder plukken en proeven aan de blaadjes en de kruidjes geeft Aad ze advies, hij vraagt of ze natte rel kokers zijn. Dat zijn ze. En dat vindt hij fijn, dat natte relle. Hij houdt niet van die puntje perfecte culinaire wezens, stel je voor, er zou eens bami op tafel komen, doe effe normaal, die onzin bewaar je maar voor een sterrenrestaurant.
En ineens komt me een geweldig nieuw reality tv concept te boven:

“Wat de boer niet kent…”

Boeren dingen laten doen en zien die ze niet kennen en dit een week lang met camera’s volgen. Gewoon, loslaten die kerels en maar laten voelen. Dus een sterrenrestaurant. Of een Joop van den Ende musical.
Of het buitenland.

Back to Aad. Het gebladerte is verzameld en op een of andere manier is er met behulp van een stukkie vlees iets van gemaakt dat opgegeten kan worden.  Aad klaagt er nog wat over maar komt uiteindelijk terug op zijn favoriete onderwerp:
Zichzelf.

Blijkt namelijk dat hij ook een softe kant (Aad: “een softu kont”) heeft waarvan hij eist dat die metst met z’n vrouw. Stuk voor stuk gaat hij de locaties van de dames af, jij woont dichtbij, jij moet te ver verhuizen. Liesbeth ziet dit als een heerlijke directheid, ik als een dictatorschap, verschil moet er wezen.
Charissa (de enige koe die nog gemolken kan worden) is niet blij met de aanwezigheid van Ina, de enige die Aad een beetje tegengas durft te geven.
Over opruien gesproken: er zijn door de KRO nog wat schapen geregeld en die moeten gedreven worden. Aad loopt voorop en weet hoe hij de makke mekkeraars moet handlen. Het wil alleen niet lukken om de echte schapen meteen succesvol achter ’t hek te proppen. Hij doet gejaagder tegen de vrouwen dan de beesten. En ondanks dat vindt Linda hem nog steeds een hele leuke man. Iemand die een beetje de leiding neemt. Ik zeg het gewoon recht voor z’n raap: een relatie met Aad ontstijgt volgens mij iedere hardcore SM sessie.

Tegen Yvon zegt Aad dat hij vindt dat een van de vrouwen nog een beetje drempelvrees heeft maar verder ligt natuurlijk heel de kudde aan z’n voeten en heeft hij de vrouwtjes voor het uitkiezen. Hij heeft het in ieder geval als heel leuk ervaren en daar gaat het om. De arme schapen zijn:

Linda (yes master, thank you master), Jeannette (huilt) en Ina.

En dat is dat. De keuzes zijn gemaakt, 15 mensen zijn dooorrrrrrr naar de logeer-ronde! Het Echte Leven openbaart zich volgende week. Vuurwerk!