De Daniël Boissevain van de hyena’s

We schrijven Dag 8. Een fris en montere Art brengt zijn wekelijkse groet uit alvorens we de intro in worden gezwengeld. De intro die een van de hoogtepunten van dit hele verdomde programma met zich meebrengt: Zoolander Boissevain.

danielboissevoolander

Serieus, ik lig steeds in een dubbele flikflak van die 2 seconden. Het is dat Koningin Bea afgelopen maandag de fucking thunder van Daniël moest stelen, anders zou ik dit toch uitroepen tot tv-moment van het jaar, nu al. Daarover gesproken, meneer is nog steeds boos vanwege het feit dat hij niemands eerste keus was tijdens het eliminatie-spel waar de aflevering van vorige week mee eindigde. Hij smijt met fucking-fucks en tyfussen en forever-alone’s over de ontbijttafel. Paulien sust de boel door een kumbaya-moment in te lassen en te verkondigen dat iedereen in de groep buiten het spel elkaar wel heel lief vindt.

Tim zegt in de biecht dat hij toch wel op een oorlog hoopt.

Die oorlog kan er wellicht komen wanneer Art de ontbijtzaal betreedt en zegt dat de club vanavond een nachtje gaat kamperen, in het wildpark. Daniël blijkt behalve dramaqueen ook een prinses te zijn die van spulletjes en dingetjes en zachte dekentjes houdt en helemaal niet uitkijkt naar deze erbarmelijke toestanden. Hij wil “luxury and the fucking works, man!” Ik ben blij dat hij zo actief bijdraagt aan zijn eigen persiflage.
Natuurlijk is Zarayda weer eens bang, met name voor hyena’s, want die slaan overal toe in de wildernis en vooral op campings. Ik stel me een groep van die beesten voor, met badslippers en toiletrollen onder de pootjes, luid zingend, rokend, boerend, voor de tent schijtend en de onrust verstorend. Allesbehalve moordend, in ieder geval. De realiteit zal vast enger zijn dan mijn fantasie maar als Zarayda gewoon een voorbeeld hieraan neemt, zou ze minder slapeloze nachten hebben.

De eerste opdracht van de dag: zie bij de kampeerplek aan te komen, met behulp van een puzzel (grote blokken) die, wanneer goed in elkaar gezet, de route toont. Aan de start staat de teller op 3000 Euro en voor iedere seconde dat er gepuzzeld wordt, kost dat de groep 5 Euro.

Tijdens het puzzelen is iedereen actief aan het tillen en schuiven, behalve Paulien, die wijst wat aan en kijkt vooral toe. Even denken ze de puzzel klaar te hebben maar Daniël ziet dat een van de hoeken verkeerd om ligt en besluit deze te draaien. De klok stopt op 2040 Euro. De puzzel wordt, in een aanhangwagen, door de mannen in een terreinwagen voortgetrokken, richting het kamp. De vrouwen zitten in auto nummer 2. Al van meet af aan betwijfelt Paulien of ze op de goede route zitten maar er wordt weinig met die opmerking gedaan. De groep rijdt stug door en stopt af en toe bij het zien van een giraffe, een groep zebra’s, wat hertjes op links. Een reusachtige olifant doemt op en de mannen zijn hevig onder de indruk. De ranger vertelt ze dat ze rustig door moeten rijden want deze olifant is in grote razernij vanwege zijn overvloed aan testosteron en in staat tot anything. Blij dat hij eindelijk zijn gelijke heeft gevonden, rijdt Daniël door.

We zien een blok uit de puzzel langs de kant van de weg liggen. Niemand anders ziet het en er wordt niets mee gedaan en even denk ik dat ik het me inbeeld.

De vrouwen rijden langs de olifant en net op dát punt komt de wagen vast te zitten en kunnen ze niet verder. Daniël’s reactie? “Jongens, vrouwen aan het stuur, bloed aan de muur.”

[Boze kenau-modus]
Oh, dat doet me eraan herinneren dat ik nog een keer een blogpost moet maken over de totale debiliteit van dit soort constateringen omdat ik met mijn 15 jaren rij-ervaring menig weghufter ben tegengekomen en toevallig hadden ze allemaal een leuter. Niet dat mijn constateringen meteen garant staan voor landelijke statistieken maar ik vind het altijd zo’n dooddoener, dergelijke uitspraken zoals die van Daniël. Neen, deze man heeft zwaar ingeleverd aan credits bij mij deze week.
[/Boze kenau-modus].

Oei, nam ik even, net als de groep, een paar zijweggetjes. Maar gelukkig komt ik, net als de groep, weer op het goede pad. Het kampeerterrein wordt voor het donker gevonden. Het puzzelgeld komt in de pot en tot iedereens vreugd blijkt er een tafel vol drank en een BBQ-ranger te zijn geregeld voor de avond.
Art zorgt voor het entertainment door een opdracht te bedenken waar de kandidaten gewoon lekker bij kunnen blijven zitten. Ieder van hen trekt een kaartje en op 5 kaartjes staat ‘kandidaat’, op de andere twee ‘Mol’. De twee mollen moeten proberen zich niet te laten ontmaskeren, indien dat lukt, verdienen ze ieder 3 jokers. Weet de rest van de groep wél de Mollen te ontmaskeren, dan is dat 1500 Euro in de pot.

Paulien en Daniël zijn Mollen. Al voordat er ook maar iets is gezegd, schiet Tania al in de lach en zegt ze dat Daniël heel raar doet en dat hij de Mol wel moet zijn. Daniël kan hier moeilijk mee overweg, lacht schaapachtig en probeert zich cool te houden. Tevergeefs, want al na 1 ‘proces’ (een kandidaat klaagt iemand aan, daarna moet iedereen tegelijkertijd wijzen naar hun mol-verdachte) wordt Daniël ontmaskerd en ligt hij uit het spel. Carolien vindt Paulien opvallend doen. Voordat zij een proces kan beginnen, mag Paulien een kandidaat uitschakelen. Dit gebeurt met de ogen gesloten, behalve die van de mol, die geeft Art een teken. Mijn wekelijkse vraag: snappen jullie het nog?
Maakt niet uit, Carolien wordt uitgeschakeld, Zarayda spant een proces tegen Tim aan, maar die is de Mol niet, Tim ligt eruit. Tania wordt uitgeschakeld door de Mol en zo zijn er alleen nog maar Zarayda, Kees en Paulien over. Zarayda en Kees zijn ervan overtuigd dat Paulien de Mol is. Maar Paulien weet Zarayda’s hersenen zo te kneden dat ze Kees gaat verdenken. En bij het eerstvolgende proces wijzen ze beiden Kees als Mol aan. 3 jokers erbij voor Paulien en 0 Euro erbij in de pot.

Tijd voor BBQ met krokodillenvlees! Geen moeras gezien in dat hele park dus ik denk dat het een floridiaanse delicatesse was.
Voor het slapen gaan waarschuwen de guards voor de beruchte campinghyena’s. Tania zegt dat die beesten mensen als borrelnootjes opeten.

Dag 9, Pelgrims Rest.

De nacht in het Wild is overleefd. De excursie zet zich voort naar een rivier (oh, dus daar komen die krokodillen vandaan. Denk ik. Of niet. In ieder geval zijn ze veilig want ze zijn ge-BBQ’d). Het spookdorpje in de buurt heeft een schooltje en Meester Art heeft zich gevleid op de lessenaar en vertelt over de volgende opdracht. Heel simpel: goudzoeken, met van die lage wokpannen zonder steel. En niet met echt goud (crisis hè) maar metalen klompjes. Wanneer er 25 klompjes zijn gevonden, dan moeten die omgesmolten worden tot een sleutel, die leidt tot een kluis, waarin geld zit. Hebben ze na een half uur geen 25 klompjes gevonden, dan mogen ze de resterende klompjes kopen bij Art. 100 Euro per stuk, vriendenprijsje.

Tania is goed op dreef en vindt klomp na klomp. Na een poosje komt de rest ook op gang, behalve (en dit is geen verrassing) Zarayda. Die vindt welgeteld één klomp en verliest deze ook nog bijna. Nadat het half uur om is, loopt Kees langs de goudzoekplaats van Zarayda en merkt hij op dat haar hoopje zand nog best groot is en dat ze dus amper heeft gezocht.

In totaal zijn er 18 stukjes gevonden. Carolien wil het liefst geen extra klompjes kopen. Maar, en hier komt een uitspraak van Zarayda waar ik nog nachten wakker van ga liggen om deze te ontcijferen, “De kluis is toch de Katja Schuurman van de mogelijkheden? Wie gaat er nu NIET voor?”

De wat?
Oké, de Katja Schuurman van de mogelijkheden. 
Stel, je hebt een uitspraak zoals “Duiven zijn toch de ratten van de lucht.” Ratten zijn, over het algemeen, redelijk creepy en dik en smerig. En dan heb je duiven en in plaats van ronduit te zeggen dat die creepy, dik en smerig zijn, wil je ze direct vergelijken met de rat, met als enige verschil dat ze vliegen. En ratten niet.
Dus, voorgaande quote van Zarayda vertaald: Katja Schuurmans is een bevallige actrice met een hese stem en een sexy motherfucker als man. En dan heb je een kluis en in plaats van ronduit te zeggen dat die een bevallige actrice met een hese stem en een sexy motherfucker als man is, wil je ‘m direct vergelijken met Katja Schuurman, met als enige verschil dat het een mogelijkheid is. En Katja Schuurman niet.

Wederom, is de aflevering niet eens ten einde en m’n hoofd voelt alweer als beton.

Art heeft gedealt met zijn stukjes metaal en daar moet op gesmolten worden, hi ha ho! Daniël is de aangewezen tinnenman die de sleutel moet maken, met resultaat. De sleutel is gelukt en past perfect op de kluis, waar 2500 Euro in zit!

Het totaalbedrag staat nu op Euro 10.070,-. Nog altijd amper een vierde van het totaal dat te verdienen was tot dusver. Tijd voor de test!

Steeds minder vaak krijgen we te zien wie wie verdenkt. Het enige dat duidelijk wordt is dat Daniël alle vrouwen verdacht vindt, Kees Paulien en Carolien verdenkt en Tania’s Mol nog steeds Tim is.
Art’s Laptop of Doom deelt de genadeloze rodescherm-klap uit aan… Tim. BAM JONGUH.

Tania is stomverbaasd. In de biecht vertelt ze dat ze 100% alle testen tot dusver op Tim heeft gezet. “En ik ben er nog! HOE KAN DAT?” Ze denkt nu dat er twee mollen in het spel zijn. Óf ze heeft ongelofelijke mazzel en is ongelofelijk dom, óf ze is zelf de Mol (wat het meest waarschijnlijk lijkt). Maar gezien het feit dat haar verdenkingen jegens Tim zo opzichtig in beeld worden gebracht en iedere onnozel daar zijn/haar conclusies uit kan trekken, maar niets is wat het lijkt, vermoed ik dus door reverse psychology toch het eerste.
Volgens mij heeft Daniël toch gelijk. We worden keihard gefucked.